Trudno mi iść - jak tam stoisz
no i co zrobiłeś?
nie umiem nic powiedzieć - gdy jesteś obok
tak trudno mi poruszyć wargami

Wolałabym umrzeć,
umrzeć niż patrzeć na ciebie co dzień
z uczuciem, że i tak do mnie nie podejdziesz

więc, odejdź - jak najdalej
bym mogła wyleczyć swoje serce z rany,
która co dzień jest coraz większa.

Ogień dookoła
ja sama
zbliżają się do Mnie inferiusy
są coraz bliżej
czuję jak umieram...

Długi biały korytarz
ciągnie się niemiłosiernie
idę, ja najdalej...
przed siebie...

Za jasno by iść...
Za jasno by żyć...
osuwam się po ścianie
czekając na następną śmierć...

Nie miej do mnie żalu, ale ja nadal twierdzę, że miłość to wymysł, którego zawsze możemy się pozbyć

Uwielbiałam cię ranić,
mówiąc już kolejny raz ,,NIE''
zabolało?
twój ból ogromnie mnie cieszył...
czy ze mną coś nie tak?

Boję się spojrzeć w twoje oczy...
one tak cierpią...
może jednak mam uczucia?
może jeszcze mam szansę kochać?

Gdy cię widzę wiem, że przyśniłam ci się
jako koszmar
nie chcę być twoją udręką
lecz też nie chcę być tą dobrą
czy ze mną coś nie tak?