Twórczość, Kropeczka

Im więcej razy wybijasz się od dna, tym silniejsze są Twoje łydki i tym łatwiej będzie Ci wybić się po raz kolejny.

Może to właśnie ludzie samotni najczęściej odnoszą sukcesy? Odrzucają wszystko i wszystkich, aby skupić się tylko i wyłącznie na jednym celu - i osiągają go, bo nie mają po prostu innego wyjścia, nie mają w życiu już niczego innego.

Musisz zasypać pewne drogi, aby spojrzeć na inne, niedostrzegane przez ślepe zapatrzenie w piękny, lecz jakże często złudny drogowskaz.

Dlaczego angażujemy się w coś, o czym wiemy, że i tak prędzej czy później będzie miało swój koniec? Może to ta głupia nadzieja, że jesteśmy w stanie zmienić bieg pewnych nieuniknionych wydarzeń? Może bezwarunkowa wiara w coś niesamowicie nieprawdopodobnego, coś co mogłoby odmienić nasze życie na zawsze? Nie umiem tego określić, pewnie wszystko to skupia się w jedną, można powiedzieć, że nawet składną całość i dlatego tak się dzieje. To też zależy od człowieka. Chwilę można się pobawić, ale co potem? Co wtedy, gdy nastąpi nieubłagalny koniec. Albo nastąpi, albo sami go sprowokujemy, albo ktoś inny go za nas sprowokuje – to jest nie ważne, i tak nastąpi. Gdzie odnajdziemy siebie z dawnych czasów, zatracone ważne dla nas wartości, poczucie pewności siebie, niezłomny charakter i – co najważniejsze – duszę? Odpowiedź jest bardzo prosta – w nas samych, w naszych przeżyciach i emocjach. Tylko, że to jest właśnie najtrudniejsze, walka z samym sobą, ze swoimi przeżyciami, zranionym zaufaniem, zwątpieniem w drugiego człowieka. Poczuciem, że tak naprawdę jesteśmy na tym świecie sami, a każdy kolejny człowiek spotkany na naszej drodze zawiedzie.

Nieważne jak silni byśmy byli, zawsze znajdzie się jedna rzecz, która jest w stanie nas zniszczyć.

Była piękna. W taki sposób, jak piękny jest pożar lasu, na który patrzymy z bezpiecznej odległości. Jak coś co może być podziwiane z daleka, a niekoniecznie z bliska.

Czym jest miłość? Możesz mi wierzyć albo i nie, ale miłość jest właśnie wtedy, gdy trzymasz tą kruchą istotę która jest dla Ciebie wszystkim, w ramionach, a ona przytula się mocno do Twojej piersi i zasypia. Słyszysz jak stopniowo spowalnia się jej oddech, a ona odpływa w świat czarów. Czujesz każde najdelikatniejsze spięcie mięśni, wychwytujesz każde najcichsze westchnienie i wiesz już, że zrobisz wszystko aby była bezpieczna. A potem budzi się, całujesz ją w czółko i szepczesz do ucha: "śpij kochanie, to był tylko zły sen, jestem przy Tobie". I ona uśmiecha się, patrzy Ci w oczy i ponownie zasypia.