Twórczość, klemens

" W kawałkach "

Rozsypałem na podłodze Ci
Róże, bo Cie kocham

Rozsypałem na podłodze Ci
Róże, bo przepraszam

Rozsypałem Ci Róże na podłodze,
Bo żałuję

One świadczą o tym co czuję
Rozsypałem Ci Róże

Jestem w milionach kawałków
Jak te Płatki róży

Jesteś dla mnie wszystkim
Całym pięknem
Całym światem
Jak Płatki
Tej róży

Pierwsza kartka
Jakby nie pękła
Nie byłoby tego wiersza

Nie byłoby tego rymu
Bez kolejego dymu

Nie byłoby
Kojelnego doła
Muszę stawiać
Zyciu czoła

Nie byłbym sobą
Zostając z Tobą

Nie byłbym szczęśliwy
Gdyby nie te rymy

Nie szukał bym zbawienia
Bo czas nic tu nie zmienia

Te Wszystkie westchnienia
Te wszystkie uczucia
Są już zurzyte
Jak guma do żucia

Pozostają tylko zdjęcia
Przeszłość kolorowa
Wtedy byliśmy szczęśliwy
Pozostały tylko słowa

Trzeba zacząć od nowa..

Czy ktos mi powiedzial
Jakie życie mam tu wybrać

Czy ktoś mi powiedział
Co mnie tutaj czeka

Co ludzi pcha do samobójstwa
Nerwy , pustka ?

Ile trzeba mieć odwagi
Żeby temu zaradzić ?

Ile trzeba mieć głupoty
By tak rozwiązywać kłopoty ?

Ile razy musisz upaść
By ogarnęła Cię pustka ?

Ile ludzi w Twoim życiu
Musi sprawić byś się tak czuł ?

Ile w Sobie masz słabości
Byś nie mógł temu sprostać ?

Ile jeszcze słów usłyszysz
Żebyś próbował się poddać ?

Co na twej drodze stanie
Byś mógł zmienic swoje zdanie ?

Czy coś jeszcze Cię podniesie
Jest przed Tobą luty, marzec, kwiecień...

... bedac z nia , myslal, ze wiedzial wszystko, nie wiedzial nic...
patrzac na nia, myslal, ze widzial wszystko, nie widzial nic...

To nie jest trudne i choć czasem się w tym gubię
to nie jest zgubne

Moje słowa są przesadnie brudne ?
Dla Ciebie to trudne?
Dla mnie cudnie!!
Bo wlasnie w tym się trudnie
By pisać to co myślę,
Żeby nie było nudnie

Pisze to co myślę,
czasem to przemyśle ,
Czasem komuś pocisne
Czasem pisze przesadnie
Pisze dosadnie
Zawsze pisze ładnie
Pisze zwięźle
Pisze dokładnie

I choć Tobie się to nie podoba
To twój problem
Nie robię tego na pokaz
jestem zwykły, bez większych dokonań

Kartka papieru leży
Swój los mi powierzy
Nanosze na nią myśli
Może ktoś mi nie wierzyć
Jestem sobą
chce tylko przeżyć
Chce żyć!!

Mow do mnie, szeptem
Mow do mnie, jeszcze
mow do mnie, wierszem
Mow do mnie, czesciej
Mow do mnie, bez ustanku
Mow do mnie, w dzien, w poludnie o poranku
Mow do mnie, szeptaj mi do ucha
Mow do mnie, uwiebiam Cie sluchac
Mow do mnie, kiedy Ci jest dobrze
Mow do mnie, kiedy Ci jest zle
Mow do mnie,Twoj glos hipnotyzuje mnie

Schody, znow klody pod nogi, na rozstaju stoisz drogi
Bladzisz, nie wiesz co masz o tym sadzic
Toniesz, wyciagasz dlonie
nikogo nie ma
Zostales sam, chcesz wyjsc z cienia
Mysli pchaja do myslenia
Cos sie zmienia?
Nic sie nie zmienia
Znowu masz pod gorke
CZar prysl, powstala sciana
Chcesz jaj zniszczyc, nic nie dziala
Potykasz sie sie po raz kolejny
Jestes madrzejszy, silniejszy?
Jestes jeszcze mniejszy
Gubisz sie w myslach, ktos Cie wykorzystal?
Zasypiasz
Budzisz sie w amoku
Otwierasz oczy, jestes sam, jestes w szoku
Nikogo nie ma z boku
DZiekujesz Bogu?
Za co?
Ze znowu masz pod gorke?
Zmien plyte to juz staje sie nudne

Wnb

Gdzie oni sa, mieli tu byc ?
Mieli ze mna tanczyc, przez zycie ze mna isc

Gdzie oni sa, mieli tu byc?
Mieli trzymac mnie za reke
Mieli ze mna byc

Gdzie oni sa, mieli tu byc?
Mieli klepac mnie po plecach
Mieli ze mna wino pic

Gdzie oni sa, mieli tu byc?
Mieli ze mna w ogien wchodzic
Mieli nie zawodzic

Gdzie oni sa mieli tu byc?
Mieli ze mna troski dzielic
Mieli byc niezastapieni

Gdzie oni sa, mieli tu byc?
Nikogo nie ma !!
i pozostaly tylko wspomnienia
Bylo kiedys tylu ludzi
czas wszystkich pozmienial

Wnb sndw

Cukier zawsze bedzie slodki,
ludzie zmieniaja sie z dnia na dzien.

Wnb Sndw