Twórczość, Klaryska98

Książka "Mały Książę" jest skierowana do każdego człowieka, bez względu na wiek czy szerokość geograficzną. Małe dziecko przeczyta wspaniałą historię małego człowieka, pełną przygód. Czytający ją nastolatek pozna pewne wartości życiowe, którymi powinien się kierować, które powinny być dla niego ważne, ale także te, które są negatywne, aby potrafił odróżnić dobro od zła. Każdy dorosły powinien ją przeczytać, aby poznał swoje wady i uświadomił sobie, że wcale nie jest taki idealny, jak mu się wydawało i że w pogoni za szczęściem tak naprawdę się pogubił.
Lektura ta zawiera pełno symboli, czyli znaków treści ukrytych, wieloznacznych. Przykładem mogą być uciążliwe baobaby z planety Małego Księcia. Są one symbolem zła.
Po przeczytaniu tej książki śmiało mogę wyciągnąć wnioski. W "Małym Księciu" pokazany jest podwójny system wartości, któtko mówiąc: wartości dobra i zła. Przenikają się dwa światy: realny i fantastyczny. W każdym z nas tkwią sprzeczności, tylko ciężko jest nam się przyznać do swoich uczuć, boimy się samych siebie.
Nienawiść jest najgorszym uczuciem, którego może człowiek doświadczyć. Nienawidząc, niszcząc drugiego człowieka, niszczymy samych siebie, robimy spustoszenie w naszych umysłach. Wpadając w łapy zła, tonąc w kłamstwach skazujemy się na spustoszenie. Po wyrwaniu tego rozrosniętego baobaba nie zostaje nic, tylko jedna, wielka, pusta dziura.
K.K.

Kiedy porzucą Cię przyjaciele, nie jesteś skończony. Skończony jesteś wtedy, kiedy zaczynacz wątpić w siebie i stajesz się obojętny. Obojętność to najgorsza rzecz, która może dotknąć człowieka. Osoba obojętna dla siebie i świat ją otaczający nie jest w stanie się podnieść, bo nic nie ma dla niej znaczenia.
K.K.

Bez słowa zamilkłeś,
W milczeniu odszedłeś.
Milczenie to pozostawiło echo,
Echo głośniejsze od krzyku.
Echo potężniejsze od najgorszych słów.
Echo niszczące moje marzenia.
Echo bez znaczenia… już…

Życie to droga bez powrotu. Każdy krok niesie za sobą konsekwencje, więc zanim podejmiesz jakiekolwiek działania, przemyśl, czy nie zdeptasz czyichś stóp, nie zadasz bólu, nie wpadniesz w dół.

Zatrzymałeś się w moim życiu na pewien czas, przystanąłeś, gotowy mnie poznać. Pomogłeś mi docenić świat, docenić życie. Teraz od tak zamilkłeś, zerwałeś kontakt...
Przepraszam za błędy i dziękuję za Twoją obecność, przyjacielu...

To jest już przeszłość, to już minęło. Dość już cierpienia i złego. Już nie chcę widzieć tych łez wylanych i sypania soli na świeże rany.

Teraz tylko ta cisza … przerażająco głośna odbija się echem w moim sercu. Co zrobić mam, gdy wszystko, co kiedyś tętniło życiem i nie było mowy o końcu, nagle runęło jak domek z kart…

I nagle uśmiech zniknął z jego twarzy, coś przepadło, bezpowrotnie, nie pozostawiając cienia nadziei...