Twórczość, Karolina_15

Przywołując wspomnienia pragniemy widzieć przed oczyma tylko te dobre chwile.Te złe,odrzucamy jak koszmary przypominające nam o samotnych nocach,których wciąż jest zbyt wiele.

Czym jest miłość?
Jest to ciąg niewyjaśnionych zdarzeń,które burzą równowagę umysłu i wywołują chaos w sercu...

Nie mogę być obojętna na przyszłość,ale nie ma sensu zastanawiać się nad tym czego nie wiem...

Pobladły uśmiech na Jej twarzy
gościł coraz częściej.
Ona dobrze wiedziała,
że przestawał być jej szczęściem.
Słowa tak wyblakłe,
z czasem zapomniane,
były codziennością w Jej niespokojnym świecie.
Już nie potrafiła powiedzieć:
"kocham Cię",z uśmiechem...
On tego nie widział,
chyba nie chciał wiedzieć całej prawdy,
którą w sobie kryła.
W końcu nadejdzie dzień pożegnania,
a Ona uwolni się z Jego ramion
i będzie w odległym od Niego świecie żyła,
tak daleko,
zapominając...

Chciałam uciec,lecz zostałam...
Chciałam kochać,lecz kłamałam...
Chciałam Ciebie,lecz mam Jego...
Chciałam szczęścia,lecz nic z tego...

Samotność uświadamia nam jak bardzo zostaliśmy skrzywdzeni.Często bywa tak,że rany w sercu,które nigdy się nie zabliźnią,wyrządzili nam niegdyś nasi najbliżsi.
Dlaczego tak jest?
Czy i miłość musi posiadać tę złą stronę,tak jak wszystko na tym świecie?

W miłości najważniejsze,a zarazem najbardziej niedorzeczne jest to,że nie zna ona żadnych granic...

Każdy z nas bywa czasami twórcą własnej klęski. Polec na arenie życia ,a potem pokonać samego siebie to nie lada wyzwanie. Ile razy wątpimy w zwycięstwo, w marzenia? Ile razy tracimy wiarę i nadzieję? Tyle razy, aż w końcu nauczymy się żyć z tym co przynosi nam los, czego nie możemy pokonać, bo jako ludzie stworzeni przez Boga, jesteśmy słabi.