Twórczość, kabum84

Najgorzej żyć z myślą, iż posiada się przyjaciół złudna to myśl i niebezpieczna, bo w potrzebie okazuje się, że zostaliśmy sami...

Jak odnaleźć się w czasach bez przyszłość gdzie własne słabości nie pozwalają rozwinąć skrzydeł, jak obcować z ludźmi ogarniętymi własnym ja niewidzącymi nic po za własnymi korzyściami? Nie mamy swojego miejsca, chociaż szukamy go nieustannie licząc na małe szczęście i chwile spokoju dla skołatanych myśli pogrążonych w rozterce staramy się z tym walczyć, ale sami nie wierzymy, że może nam się udać

Nie mamy wpływu na to, kogo i gdzie spotkamy i jak to spotkanie może wywrócić nasze życie do góry nogami. I jeśli istnieje, choć cień nadziei, że dzięki temu możemy coś zmienić na lepsze to trzeba to wykorzystać nie patrząc na słabości, które nas ograniczają.

Nie zawsze wiem co powiedzieć, nie zawsze wiem co zrobić jak się zachować… I gdzieś pomiędzy tym wszystkim uciekło kilka chwil. Niefortunne decyzje podjęte w pośpiechu wprowadzają nas w marazm, z którego trudno jest się przebudzić …

Śnić o miłości i marzeniach, widzieć twarz, przy której serce bije szybciej a dłonie pocą się bezwiednie i w tym śnie usłyszeć to tylko sen…

dobry człowiek z dobrym sercem nie oczekuje nic w zamian. Idzie własną drogą, czasem przystanie z boku uśmiechnie się po chwili wróci do pustego mieszkania i zaczeka na kolejny dzień który będzie podobny do po przedniego....

jak nie kłoda to tartak pod nogi, jest dobrze i nagle trzask prask nie wiadomo skąd zaczynasz wszystko od nowa...

tak sobie siedzie i patrzę, piękne niebo zachód słońca... proste radosne rzeczy i ta wszech obecna cisza kiedy zasypiam