Twórczość, Kaamilos

Z tym zostaje się do końca życia , to nieuleczalna choroba , próbujesz żyć od nowa , wracasz i zaś od nowa dlaczego niektórym łatwiej z tym żyć a inni czują się skazani na ból , lęk , cierpienie , wykańczanie , ciągłe zmiany nastroju bo przecież każda krytyka boli teraz tysiąc razy bardziej każda zła wiadomość dobija jeszcze bardziej, w wieku dojrzałym czujesz się bezradnym dzieckiem małym , walczysz upadasz non stop cios za ciosem i czekasz , wyczekujesz aż coś się zmieni próbujesz nowych metod ale nie ma innej metody na ciężkie nowe życie niż miłość! tak zakochać się , poznać nową osobę szkoda tylko że gdy jesteś szczery zazwyczaj już więcej nie widujesz tej osoby , czy kłamstwo to metoda? czy czekać i się może nie doczekać na tą która zrozumie twoją przeszłość to takie poplątane ale może odnajdziesz mnie gdzieś w tym labiryncie smutku i żalu , dasz nadzieję na nowe jutro żebym już nie musiał tak bardzo walczyć z tym ogromnym przeciwnikiem żeby mnie nie znokautował proszę już czas... Czas na życie w czystej miłości z czystą chemią....

Gdy miałeś to coś po czym czułeś się momentami tak euforycznie i cudownie a czasemi tak zle i potwornie... Pamiętaj że i tak w chwili słabości choćbyś stracił przez to wiele , do glowy najpierw przyjdą ci te przyjemne skojarzenia...

Często czuję się tak jakbym swe szczęście porzucił daleko, jakbym je stracił bezpowrotnie a przecież bez niego życie jest okropne... Muszę je odzyskać bo wypalam się dnia każdego , czemu nie ma szczęścia mojego??, wiele błędów popełniłem lecz nigdy tak całkowicie jak teraz go nie straciłem...Ważnym elementem jego braku miłość ma głeboka bywała lecz to na próby których nie wytrzymała była wystawiana , nie raz też mnie oszukała,zdradziła bez wiary zostawiła na dnie posadziła gdzie nie raz utkwiłem i tak się odbijałem i kolejny raz odbiłem...Z każdym razem jest coraz trudniej w rzeczywistości ktora boli z braku szczęścia , ważne by się nie poddać mimo nie korzystnej sytuacji , lecz obawa przed tym że tym razem też mi ucieknie albo wogóle zdobyć mi się go nie uda , czuję iż wtedy czeka mnie już bezpowrotna zuguba....

Towarzyszą mi często gdyż życie to nie bajka, lecz ze zmianami przepychanka.. Dawno zauważyłem że zmiany są czy tego chcemy czy też nie, jedne bardziej bolesne jedne nie, lecz one są czy tego chcemy czy też nie.. Raz piękne raz okrutne co zrobić by zatrzymać te smutne,żeby tak nagle nie atakowały?? może się bardziej starać?, wydaje mi sie że to pomóc może lecz pewnych zmian nikt zatrzymać nie może.. Najgorsze te miłosne rozterki gdy odchodzisz bez słowa te okropne zmiany potrafi zła miłosć zaserwować, jedno jest pewne czy tego chcemy czy nie przed tym nie uda nam uciec się.. Wiem że gdziekolwiek nie ucieknę nie schowam się, zmiany i tak dopadną mnie oby tylko nie znów te które ranią serce me...

Każdego dnia jest ich wiele od radości po smutek czasem nawet nie wiem jaki jest tego skutek, raz jest dobrze a raz nie tak to uczucia te, moje serce zbyt słabe by walczyć ze zmiennością tą, mam dość czemu jest tak że to one dyktują życia szlak?, Nie radze sobie z nimi wcale ponieważ zły kierunek kiedyś obrałem,Ciągle się odcinam i odcinałem taki już pozostałem, a że tak to się skończy nie przewidziałem nad uczuciami nigdy nie panowałem...

Codziennie gdy tylko oczy otworze staram się cieszyć, nie myśleć, o tym problemie który od lat siedzi we mnie,sam sobie go w swej głowie i ciele zakorzeniłem wiem że zbłądziłem od dawna zdaje sobie z tego sprawę, lecz walczę ale nie zawsze daje rade a ty to bez względnie wykorzystujesz..., Walka z własną psychiką to najcięższy bój to walka praktycznie nie do wygrania, i choć trudne to i straszne nawet jak przegram, to będę wiedział że przegrałem z podstępnym rywalem....

Porozmawiaj o nas szczerze, nie chciałbym cię stracić, lecz chce widywać ciągle cię,tych kilka wspólnych dni było pięknych uwierz mi,a dzięki nim wiem jak szybko stałaś się dla mnie wyjątkowa...,Ale ja to już wiedziałem gdy pierwszy raz w twe oczy spojrzałem....