Twórczość, J(este)M

Uczuciem żyj spontanicznie jak tlenem, bo w miłości najbardziej żałośni są ludzie w obłudzie poprawni za wszelką cenę.

Czasem to nieuchronne i człowiek musi się wypalić w pierwszym, drugim, trzecim lub kolejnym związku. Wypalić się, aby tym dłużej płonąć w aktualnym.

Wiele legło w gruzach? Skala zniszczeń owszem duża, lecz możesz się odrodzić tak jak jerychońska róża, bo życie w pełni rozciągłości i głębi znaczenia pięciu liter to przede wszystkim walka o przyczółki wytrwałości wszystkie te, jak dotąd niezdobyte.

twój miliard kryje się w twoim rozumie,
jeśli tylko umiesz solo i w tłumie z umysłowości czerpać
żadna twoja ręka nie będzie za krótka by cele dosięgać z ambicjami grając w berka,
znany dotąd jedynie szelest papierka, wkrótce już i słodkość cukierka,
twój miliard kryje się w twoim rozumie,
jeśli tylko mimo znoju dążysz do rozwoju piętrząc w sobie fale demaskatorskich podbojów

gdy powieki będą za ciężkie pojmiesz, co to znaczy być trzciną na wietrze,
gdy oddech będzie zbyt płytki za sobą masz już chwile najlepsze,
gdy ciało stanie się zimne i niebawem popadnie w zgniliznę, bo śmierć przecież nie ma litości
skończysz jak każdy żałośnie, lecz jak nie każdy możesz jeszcze
zaznać radości - możesz, dając coś z siebie dla potomności;

w tym kraju antyludzki system społeczno - gospodarczy dla wariatów często stawia ultimatum: z poczuciem beznadziei czekaj pomyślniejszych wiatrów, albo jak znajomi już się pakuj ku wielkiemu światu i wybieraj debarkację, czytaj emigrację z myślą o Ojczyźnie niemal wiecznie na mieliźnie, okcydent kusi by się zmusić i nadusić, jednak byle ciapie nie nakapie bo są patologie, które utożsamiają polskość z przebiegającym drogę szczurem;

Nie trudno w takiej chwili o skruchę, kiedy nad ranem wracasz na osiedle i napotykasz sztywnego człowieka z dziurawym brzuchem, a przy nim łaciaty kot z betonu zlizuje juchę.
Powiesz - i tak się zdarza.
Powiem - więc żyj i miej marzenia, bo życie jest krótkim podmuchem żywego tchnienia po kartkach z kalendarza.