Twórczość, iwka342

Każdego dnia walczysz o jutro
licząc że będzie lepiej
Nie konsekwentnie
dążysz do celu

Wbijasz zęby w ścianę

Starasz się wierzyć w ludzi
co dnia cię rozczarowują
Największym wrogiem...
przyjaciel

Słuchasz słów bez pokrycia

Twój los w twoich rękach
mawiają
Dlaczego więc boli
Decyzja-wyrokiem
ktoś zawsze ucierpi

Kara za wolność

Ciepła miła kochana i serdeczna
Taką zawsze będziesz babciu w
Naszych sercach

Choć czas przyszedł dziś na pożegnanie
czujemy żal i z oczu płyną łzy
Nikt z nas nie był przygotowany na nie
Ludzie wciąż odchodzą ale czemu Ty

Opuściłaś pokolenia Dzieci wnuki i prawnuki
zostawiłaś pustkę ogromną
Nikt nie zapełni tej luki

Każdego dnia byłaś słońcem dla nas

nawet w pochmurne dni

Choć czasem nie było nikogo
To zawsze byłaś Ty

Ty nas wychowałaś uczyłaś co złe
czasem przez tyłek dałaś
gdy denerwowaliśmy Cię
mimo to nas kochałaś

Dziś Bóg nam ciebie zabrał
ma z pewnością inny plan
Będziesz teraz czuwac z góry
Z tamtąd rady dawać nam

Nikt z nas nie rozumie czemu tak się stało
czas odpocząć pewnie byłaś zmęczona
Przeżyłaś tak wiele ale wciąż za mało
teraz śpisz już pewnie u dziadka w ramionach

Jedno dziś jest pewne babuniu kochana
Nigdy nie będziesz przez nas zapomniana

Będziemy Cię kochać zawsze ponad wszystko
mimo że nie jesteś przy nas blisko
Zapamiętamy cię taką jaka byłaś
Na zawsze sobie miejsca w naszych sercach
zaskarbiłaś

możesz wierzyć albo nie
cierpieć marzyć nie przestawać
szukać szczęścia i we mgle
nowe mury sobie stawiać

albo na swej nowej drodze
do doskonałości dążyć
nie osądzać się tak srodze
wciąż tak wiele możesz przeżyć

otwórz oczy trochę szerzej
nowe załóż okulary
trzymaj ludzi nieco bliżej
przywróć w nich choć trochę wiary

krzywdy schowaj do pudełka
zakop jak najgłębiej w ziemi
pomyśl sobie że udręka
tylko w gorsze wszystko zmieni

nazwij szczęściem każde jutro
wczoraj wyrzuć hen za siebie
pomyśl sobie że to ważne
zawsze wszędzie walcz o siebie

każdy dzień uczy nas
na nowo odkrywać
samych siebie

rzucając kłody pod nogi
sprawia..że z czasem
stajemy się silniejsi

bez złudzeń i naiwności
śmiało idziemy do przodu
poznajemy nowe ja

słowa nigdy i zawsze
nie mają prawa bytu
dawno straciły znaczenie

jutro jest przyszłością
wczoraj nie istnieje
liczy się tylko tu i teraz

Nie ważne co myślą inni,byle żyć w zgodzie z sobą i własnym sumieniem. Robić to,co serce dyktuje. Popełniać głupstwa z przekonaniem że obracając się wstecz,pomyślisz...holera było warto. Nigdy nie nazwiesz ich błędami,a nawet zrobisz im specjalne miejsce w pamięci z napisem" Sens życia"

Zagubiona gdzieś pomiędzy
dobrem a złem
szukam sensu istnienia

pogubiona między
tym co jest a co nie
nie mam nic do stracenia

Zatracam się w tym
bez reszty
od zmysłów chwilami odchodzę

By zaraz po tym
się podnieść
z porażką powoli się godzę

I tylko mam
jedno marzenie
myśl taką króciutką

Przywróćcie mi
wiarę w ludzi
nadzieję na lepsze jutro

Chcę też choć we śnie
zacząć żyć na nowo
i choć raz
w tym marnym życiu

poczuć się królową

Życie-to teatr.
Ja-aktorka pospolita.
Świat to wielka scena,
na której gra rozkwita.

Zakładam swoją maskę,
każą mi...więc gram.
Nie wiem już kim jestem,
tylko takie życie znam.

Jak tresowana małpka,
w swojej klatce żyję.
Imienną mam obrożę
i odciśniętą od niej szyję.

Nie uciekam już...po co?
Nie walczę...bo i z kim?
I tylko ciemną nocą,
przed światem chowam łzy.

Niewinna jak lilia na wodzie
beztrosko sobie płynie
spokojna można pomyśleć
patrząc po jej minie

poważna jest gdy trzeba
zasadniczo pewna siebie
kompleksów nie ma
pewnie do przodu brnie

zupełny charakteru brak
naiwna jak się patrzy
wystarczy mały okiem znak
już ci się nie oprze

w złym świecie zagubiona
chowa się pod maską
choć we wnętrzu kona
gra choć nikt nie klaszcze

w zgodzie sama z sobą
żyje wbrew naturze
by z ciężką w oku łzą
wytrzymać jak najdłużej

nie bojąc się porażki
ryzyko podejmuje
nie bawią jej igraszki
kiedy nic nie czuje

z kwiatka w kwiatek nie
jak wielu się wydaje
wierna ideałom mknie
przy swoim przystaje

i tylko wraz z sercem
...całą resztę oddaje

Zagubiona wciąż w swoim świecie
próbuję odnaleźć część siebie
wciąż od nowa układam w głowie
wokół rozsypane wspomnienia

nic nie warte a jednak moje
zbieram wszystkie resztkami sił
może jest jeszcze nadzieja
odnajdę to czego szukam

tylko po to by dalej żyć

Jesteś jakby nieobecny
zupełnie obcy się wydajesz
przyglądam ci się z boku
tak byś nie widział

Tak łatwo zmieniasz nastrój
jeszcze chwilę temu
całowałeś do utraty tchu
zapamiętale...

Gdy dotykasz wiem...
czuję jakie to ważne
Patrzysz w oczy głęboko
jak byś chciał w nich utonąć

Masz głodne spojrzenie
Jesteś pochłonięty
odkrywaniem ciągle na nowo
tego co już dobrze znasz

Później odchodzisz...
nie obracasz się za siebie
zostawiasz mnie taką
zupełnie oszołomioną

A jednak ciągle twoją

Nigdy nie będzie,
jakby ciebie nie było.
Nawet gdybyś chciał.

Gdyby to co między nami,
się skończyło.
Inny już będzie świat.

Będzie jak dawniej,
zanim cię poznałam.
Kiedy myśląc że kocham,
nigdy nie kochałam.

Znów zagram kogoś,
kim nigdy nie będę.
Na szczerość,
już się nie zdobędę.

Tobie zaufałam,
znalazłam bratnią duszę.
Serce ci oddałam,
udawać nic nie muszę.

Bez ciebie mój świat,
nie będzie taki sam.
Tylko z tobą mogę,
dojść do nieba bram.