Prawda kaleczy, ale musimy zaciskać ją w pięści. By rany na dłoni pokazały tę samą czerwień krwi na twarzy człowieka, któremu cisnąłeś nią w twarz - tak jesteśmy rodziną.
Prawda kaleczy, więc musimy zaciskać ją w pięści. By nie kaleczyć szlachetnych twarzy, na których ta sama czerń źrenic mówi wszystko jak czerń nieba w bezchmurną noc - tak jesteśmy rodziną.
Prawda kaleczy, mimo to musimy zaciskać ją w pięści. By była ceną życia, za życia upuszczając krew z powrotem do tej samej Ziemi - tak jesteśmy rodziną.
Czerń naszych oczu - tylko otwórz je choć ten Świat Cię razi,
czerwień naszej krwi - tylko daj jej ujście choć kiedyś jej zabraknie.
Prawda kaleczy, ale chcemy zaciskać ją w pięści, bo bólem otwiera oczy, a z krwią czas toczy.
Prawda kaleczy, zaciskasz ją w pięści bo to wszystko co masz.
Prawda kaleczy, a w prawdzie życie i ludzkość.
Prawda kaleczy, ściskaj by przeżyć, żyj by w pięści zaciskać.
Prawda kaleczy - to prawda.
