Twórczość, Ifrist

Stoję nad liryczną przepaścią pełną niedomkniętych furtek, rozdrapanych ran i zawiedzionych spojrzeń.

Jeśli chociaż w 80% nie przypominasz ideału jesteś nikim w oczach większości ludzi. Ale przecież nie można być ideałem dla wszystkich..! Co robić, co robić.. Być samotnym w tłumie ludzi czy w swoim pokoju?

Po prostu potrzebuję tego, żeby mnie odnaleźć. Stoję na niepewnym gruncie. Podkopuje mnie rodzina oraz najbliżsi przyjaciele. Proszę, zabierz im te łopaty.

Jestem pluszową lalką. Przecież nie mam uczuć. Jestem zabawką w Waszych rękach. Dalej, rzucajcie mną o ścianę jak się znudzicie. Wyrywajcie trociny. Moje imitacje płuc, nerek, wątroby i serca. Pluszowym lakom takim jak ja nie robią przeszczepów. Kiedy po raz kolejny padnę bezwładna nie zdziwcie się, gdy już więcej nie wstanę.