Twórczość, hustawkaa

Nie ma zła czy dobra. Każda reakcja ma swoją wewnętrzna przyczynę, a ocena konsekwencji zależy od miejsca, z którego kierowany jest zewnętrzny wzrok i jego doświadczenia, a doświadczenia i jego skutki odczuwane osobiście zawsze są subiektywne. Ile ludzi tyle światów, a dobra i zła ile w nich samych. A każdy świat jest lustrem jego właściciela.

Sama nie wiem jaki rodzaj uczuć mi towarzyszy, ale doskwiera niewątpliwie w Twoim kierunku..

Jak nawet najgrubsza swieczka, tak i najwieksze serce czlowieka, w końcu sie wypala czy sztywnieje kiedu tlenu zabraknie lub czasu zbyt duzo uplynie..

Co mi się stało ze usta ku Twoim me poniosło?
Nie wiem.
Co Ci się stało ze cialo Twoje ku mojemu zwrocilas?
Nie wiem.
Co nam się stalo ze i nasze dusze ku sobie się skierowaly?
Wiem! to miłość się narodzila.

Próżne.. jedna i druga próżnością ocieka,
Dławią się tym, pędzą jak rzeka.
Ja nie wiem czemu ja taka ślepa,
Kiedy widać to jak ogień z daleka!
Pozwoliłam oswoić się tej Pannie,
Teraz leżę samotnie w wannie,
ciężko mi przyjąć do wiadomości,
Ze pokochałam zaledwie kości,
Jedynie moje wyobrażenie o całości,
A nie tę Część rzeczywistości -
mojej... Miłości...

Wiec czas zacząć żyć w teraźniejszości,
Pozbyć się tejże słabości,
Dążyć do spełnionej radości,
I wyraźnie już patrzeć w przyszłości.

Szczęśliwy ten kto cud dostrzega wszędzie i jedność i kruchość i przemijanie i wieczność, a przede wszystkim miłość, bo ten świadom jest ze całe bogactwo ma w sobie!

Gdybym wiedziała, że tak trudno puścić Twą dłoń, nie dotknełabym jej wcale...

Mogłaś być tą jedyną,
Stałaś się Aż przyczyną.
Teraz wiele przeze mnie płynie,
Nie tylko w jednej dziedzinie.
Koniec uczuć, koniec słów,
Ja tylko ciałem jestem tu.

Nie musisz pytać mnie o nią,
Moje myśli wciąż do niej gonią.
Na jawie czy we śnie,
Ona zawsze blisko mnie.
Pomimio suszy, muru i zimna,
Ja i tak nie zamierzam być inna.
Może mnie męczyć,ranić czy kopać,
Uwierz, ja nie przestanę jej kochać.