Twórczość, gambia

Jestem przerażona,
przerażona blaskiem wszechobecnej ciemności, którą widzę dookoła.
To ona pochłania każde światło i to wewnątrz i to na zewnątrz mnie.

...a gdy czegoś nie rozumiem mówię,
że jestem misiem o bardzo małym rozumku,
a takie się kocha.
O tak.
Po prostu.

Bądź dostojny i silny jak drzewo, jak dąb stuletni i przyjazny, jak jego cień w upalne popołudnie.

Gdybyś po śmierci mógł stanąć obok swojej trumny i zobaczyć jak w niej wyglądasz, zastanawiałbyś się na kogo pogrzebie jesteś, bo twarz na którą patrzysz jest jakaś taka… nieznajoma.

Słyszysz?
Sza... bo tak właśnie mówi zapomnienie.
Cicho i delikatnie - to głos wybaczenia.

Jestem chora. Boli mnie wszystko. Począwszy od malutkiego paluszka u stopy, a skończywszy na czterysta osiemdziesiątym ósmym włosie na głowie. Boli mnie skóra po toksycznym dotyku, bolą mnie uszy po toksycznych słowach, bolą mnie oczy od wypalających spojrzeń...