Twórczość, fobia

Lubię kiedy patrzysz na mnie tym zimnym wzrokiem. Lubię gdy dotykasz mnie swoją dłonią, rozgrzaną od gorącej herbaty. Lubię gdy powtarzasz mi, że nic nie istnieje lepszego ode mnie. Dziękuje Ci za to... Dzięki tobie staję się innym, lepszym człowiekiem.

Dlaczego człowiek jest jak diabeł, chce niszczyć drugiego człowieka?
Czym znowu zawiniłam, że osoba, którą kocha gardzi mną i bezwstydliwie wkłada mi nóż w serce?
Znów położe się na wielkim stosie kolców i pomyślę co mam zrobić żeby druga osoba mi wybaczyła. Może wystarczy powiedzieć słowo 'przepraszam' ? Czy to brzmi przekonująco? NIE! Powiedzieć słowo 'przepraszam' jest bardzo trudno, ale czy opłaca się marnować słowa na ten jeden wyraz, który zapewne nic nie da?

Oczy tak idą w dal, nie widzisz tego co byś chciał, zamykasz swoją duszę, idziesz poprzez nowy świat.
Twe usta uchodzą w niezapomnianym smaku, idziesz gdzieś, tam gdzie nie znajdziesz tego co tak bardzo chciałeś mieć.

Kocham romantyczne komedię, bo tylko wtedy przekonuję się do tego (nieważne, że na krótką chwilę), że faceci są jednak ludźmi, szybko się reflektują, potrafią zaskakiwać, a najważniejsze 'starają się', ale powracam do rzeczywistości, chwila minęła.

Chciałabym być wolna,
nie chciałabym czuć ciężaru całego upadłego świata,
próbuję myśleć logicznie, lecz przychodzi mi to jak gorzki płacz, kiedy upajam się szczęściem

‎''I jeśli smucę się na myśl, że kiedy cierpię, cierpię sto razy bardziej niż inni, to jestem pewna, że kiedy jestem szczęśliwa, odczuwam to tysiąc razy silniej.'' - M.Callas