Twórczość, eternityy

Moje sny nigdy nie miały kolorów,
Każde dni były szarością,
Moją wewnętrzną bezsilnością.
Jak kartki wyrwane z kalendarza,
Niknące w gęstwinie fałszywej radości,
Mącącej świetności.

Marzeń nigdy nie miałem,
Nawet ich nie potrzebowałem.
Były zbyt odległe, nieopisanie piękne,
By mógłbym je posiąść i spełnić.

Jako jedyna byłaś dla mnie zagadką,
Mgłą tajemnicy, usnutą o każdym poranku.
Byłaś dla mnie splamieniem dumy,
Godności i tej chorej wyższości.

Byliśmy:
Równi, równymi.
Dalecy sobie coraz bardziej bliższymi.
Zatraceni w świadomości, o swojej samotności.

Pamiętam cię jak przez mgłę, to było dawno, jeszcze wtedy kiedy byliśmy dziećmi.
Byłeś moim snem, marzeniem... które miało się spełnić.
Dlaczego moje serce przyśpiesza kiedy widzi twe oczy?
Dlaczego moje dłonie się pocą, kiedy czuję ich dotyk?
Dlaczego głos grzęźnie mi w gardle kiedy mówisz do mnie?
Mów... mów jak najdłużej!
Chcę cię słuchać przez lata, dni, miesiące całą wieczność!
Nie odchodź, proszę... Zostań ze mną.
Ten jeden raz, zatańczmy wspólny taniec,
Szepnij mi do ucha, pozwól zatopić się w twoich objęciach!
Nie odchodź proszę... Zostań ze mną.
Ta muzyka dla nas gra, słyszysz to?
Zatańczmy ostatni taniec, ty i ja.

Miłość to skomplikowana machina, którą napędza wzajemne zaufanie, szczęście i bezgraniczna wierność. Kiedy kogoś kochasz jesteś w stanie zrobić dla tej osoby niemal wszystko. Wyrzec się pewnych rzeczy w imię jej dobra i wspólnego szczęścia. I tego czasu, którego jest wciąż za mało. Ale kiedy kochasz tak, że po dłuższej rozłące zdajesz sobie sprawę, że nie umiesz bez niego żyć, a brak jego obecności zaczyna cię po prostu dusić. Masz wrażenie, że błądzisz w ciemnościach bez światła na końcu tunelu. Wtedy już wiesz, że to uczucie przetrwa wszystkie próby.

Są takie chwile, kiedy wiem, że mogę wszystko.
Są takie chwile, gdy wydaje mi się, że to „wszystko” kiedyś i tak przeminie. Niezależnie od początku, doczekam też końca. Młodość, sława, pieniądze i kariera nie trwają wiecznie, a „zawsze” jest jeszcze bardziej ulotne od „teraz”.
Ale są takie chwile, kiedy już wiem, że „na zawsze” może trwać o wiele dłużej niż trwa. Wszystko inne nie ma znaczenia.

Szczęście nie trwa wiecznie, ani nie okresowo. To po prostu jedno z dłuższych ukłuć serca, które sprawia, że chcemy żyć dalej.