Twórczość, Divenire

Każda spadająca gwiazda jest niczym każde spełnione marzenie. Ale gwiazd są miliardy; a marzeń dwukrotnie więcej.

Nie należę ani do Ciebie, ani do nikogo innego. Chociaż moje serce ma inne zdanie. Jak zwykle.

Lepiej jest się nie przyzwyczaić i nie cierpieć, niż przywiązać się i przechodzić istną katorgę.
Ale wtedy nie moglibyśmy powiedzieć, że kochamy, nieprawdaż?

Najnormalniej w świecie jestem masochistką. Miałam tyle okazji, mogłam się zadowolić tym, tym, bądź tamtym. Ale nie. Ja chciałam Ciebie. No to teraz mam za swoje.

Wsłuchując się w dźwięki spadających kropel miałam nadzieję, że chociaż one poradzą mi, co też mam dalej z tym fantem zrobić. I wyszło, jak wyszło. Zawiodłam się na odpowiedzi. A raczej; jej braku.

To jest taka gra; zabawa w kotka i myszkę. Gdy jedno zaczyna się starać, drugie udaje, że nic go to nie obchodzi. I odwrotnie. Sama ją zaczęłam, a teraz mam jej dosyć. Jest tylko jedno ale; to, które pierwsze okaże jakiekolwiek głębsze uczucia, emocje... Przegrywa.

-Nie! Nie! Nie! Nie! Protestuję! Ja się nie zgadzam!
-Ale o co chodzi?
-No on znowu mi w głowie miesza...

Już go sobie odpuściłam. Zaczęłam nowy rok z nowym życiem. Pustą kartką.
Aż tu nagle się odezwał. I postanowienie noworoczne szlag trafił.

"Bo jak był On, to byłaś jakaś taka radosna. A teraz, boję się, że to po prostu zgaśnie. "

(To są słowa mojego przyjaciela, nie moje własne.)