Twórczość, DarkAngel

Myślisz że spojrzenie w twą stronę
Ukradkowe, a jednak nie znaczy
Nic Co zrobić mogę?
Każdy mój gest wszystko tłumaczy
Choć całą noc w poduszkę przeszlocham
Me słowa i czyny są zawsze przy tobie
A czemu pytasz? Bo cię skrycie kocham

Mam takie miejsce,
Gdzie nie ma znaczenia
to kim jestem,
na co dzień.
Przy każdej pogodzie,
czy słońce czy deszcz
w dach stuka.
Przykładam sobie poduszkę do ucha
i marzę.
Otwieram księgę wyobraźni
i piszę własną
Opowieść życia.

Księżyc na niebie świeci,
A on idzie poprzez las.
To nocny łowca, wilk,
To jego nadszedł czas.

Stąpa cicho, dostojnie,
I patrzy na nasz świat
Oddycha wciąż spokojnie,
Choć duszę rozdziera płacz.

Wspomnienia niosą się echem,
W głowie starego wilka
Przypomina jak z uśmiechem,
Witała go jego rodzina.

Lecz dnia pewnego wrócił,
Do groty w której spał,
A tam jego bliscy,
Odeszli już na zawsze.

Zabili ich ludzie?
Tak. Nasuwa się pytanie,
Kto potworem jest naprawdę?
Bo jest taka pustka,
Którą zastąpić jest trudnym zadaniem.

Poruszająca świetna książka. Wciąż mam dreszcze.

Piękny jest świat
jestem samotną stokrotką
na morzu róż.

Miłość jest światłem,
jestem zgaszoną świecą,
wśród zapalonych lamp.

Radość jest drogą,
jestem polną ścieżką,
wśród tysiąca autostrad.

Jednak we śnie,
jestem najjaśniejszą gwiazdą,
na swoim niebie.

Kiedy umiera miejsce które kochasz, umiera twoja dusza...
Kiedy umiera twoja dusza, nie masz żadnych myśli i uczuć...
Kiedy umierają uczucia i myśli, umiera twoje ciało, a z nim ty...
Kocham Ziemię. Umieram.