Twórczość, czarne łzy.~

I błądzę po polach, gdzie nikt mnie nie widzi.
I krzyczę, zamknięta w czterech ścianach, gdzie nikt mnie nie słyszy.
I łkam, wśród ciemności, gdzie nikt mnie nie znajdzie.
I umieram samotnie w łożu, gdzie nikt mnie nie uratuje.

Lailah.

Ciemno-bursztynowe ślepia wpatrywały się w nią z taką niechęcią i złością, że aż dreszcz przebiegł po plecach Lailah. Wystarczyło jedno 'nie',a już wiedziała, że ma kłopoty. Te groźne, mieniące się niczym diamenty, oczy należały do jej współlokatorki, Mary, która znowu próbowała wyciągnąć ją na imprezę. Ósmy raz w tym tygodniu, chodź był dopiero czwartek. Lail westchnęła mrużąc swoje szafirowe oczy. Naprawdę jej przyjaciółka potrafiła być uparta jak osioł. Gdy ponownie podniosła wzrok na Mary, ta odsunęła się lecz dalej stała przed nią, podpierając się dłońmi na biodrach.
- Masz zamiar siedzieć cały dzień w domu ? - rzuciła doń zapytania trochę podirytowanym głosem, pochylając się w jej stronę. Była piękną dziewczyną. Jasne włosy spływały po jej ramionach, lśniąc w [...]

i nie rozumiem słów, którymi mówią do mnie inni.
ich pragnień, ich gestów, wyrazów ich twarzy.
ich prawdy, ich szczęścia i chyba nawet ich marzeń.

Nasze życie jest jak koło. Ciągle kręci się w tą samą stronę ,tymi samymi wydarzeniami.
Zmienia się tylko ,gdy napotkamy na naszej drodze kamień. Lecz po krótkim czasie znowu wraca do normy.

Jestem słowem - niewypowiedzianym,
Zaklęciem - nierzuconym,
Darem - niepodarowanym,
Miłością z samotnością.
Jestem niczym,
A już napewno niczym ważnym.