Twórczość, Coto

A może to słońce nie zaszło. Może ono skryło się tylko za wielką chmurą, a ja nie widziałam go tak długo, że przestałam już wierzyć, że ono dalej tam jest? Może wróci i będzię świecić znów dla mnie? Nawet jeśli świeciło wtedy dla kogo innego?

Gdy człowiek nie może żyć swoją życiową pasją zostają mu dwie drogi. Oszaleć albo umrzeć. Przy czym można oszaleć na wiele sposobów, a umrzeć nie zawsze oznacza śmierć ciała. Może umrzeć tylko dusza. A cóż jest wart człowiek z martwą duszą?

Tęsknie trzeci rok. Mówili, że będzie dobrze. Nie jest. Czas miał leczyć rany. Nie leczy. Tęsknie tak samo jak trzy lata wstecz. Dalej boli. Dalej zanoszę się wieczorami płaczem dotykając opuszkami palców zdjęć. Uwiecznionych na zdjęciu najszczęśliwszych chwil. Walczyłam startując z przegranej pozycji. Nie wybaczyłabym sobie braku próby przeciwstawienia się światu. Chciałam odzyskać szczęście. Przepraszam. Przegrałam.

~~
I tu wcale nie chodzi o człowieka...

-Dlaczego płaczesz? Przecież to ja jestem smutna...
-Bo jesteś smutna

*Rozmowa ze smutną przyjaciółką

Życie to psychopata- ma ubaw i satysfakcje z rzucania w nas kamieniami, sprawdzania jak wiele wytrzymamy.