Twórczość, brekap

Czasami nienawidzę siebie za to jaki jestem. Ale częściej nienawidzę ludzi, którzy nie akceptują to jaką jestem osobą.

Prostego człowieka cieszą zwykłe rzeczy.
Człowieka z wyższych sfer zwykłe rzeczy dziwią.
Biednego człowieka nic już nie cieszy i nic już nie dziwi.

Odbierz mi wszystko, lecz nie odbieraj mi wiary.
Bo wiara pozwoli odzyskać wszystko co mi odebrano.

Chwyć za rękę i chodź ze mną.
Pójdź ze mną, w przyszłość nieznaną.
Iść wspólnie ku słońcu, przy krawędzi.
Wiem, zegarmistrz nas nie oszczędzi...
Pójdźmy po omacku drogą cierni.
Na ludzką pogardę bądźmy niemiłosierni.
Serca bicie w jeden rytm zgrajmy.
Wspólnych dni malowane obrazy zbierajmy.
Upór w zwalczaniu przeciwności miejmy.
Władcy śmierci w twarz się śmiejmy.
...a kiedy przyjdzie pożegnać nam się z ciałem, to wiedz,
że szczęśliwie trwałem, bo Ciebie całym sercem kochałem.

Płacz - swoisty wyraz uczuć często zastępujący słowa, których nie umiemy, lub nie chcemy wypowiadać. "Indywidualny potok słów".

Jam jest Pan.
Jam jest Diabeł.
Jam jest Bóg.
Jam sobie świat wytworze sam.
Jam trochę piekła w nim doznam.
Jam trochę raju więcej w nim dam.
I chociaż jam jest sam, Pan, Bóg sobie Diabeł.
To i jam, jest jak Ty!
Ze swoim światem, z którym przyjdzie mnie się pożegnać z uśmiechem lub z płaczem.

Real life... wiedziałeś, że bycie dobrym oznacza jednocześnie bycie złym? Pogrzebany altruizm.

Starałem się żyć w samotności – przegrałem.
Przepraszam, bo teraz tylko w waszej pamięci zostałem.
Żyjąc niefizycznie, w wspomnieniach ulotnych.
Teraz płaczecie, oskarżacie, żałujecie, ale i tak czasu już nie cofniecie!
Walczyłem, kochałem, lecz was wszystkich perfekcyjne okłamałem.
Bo po cichutku „Pani Śmierci” rękę swą podałem.