Twórczość, azzazell44

cztery słowa
może trzy
dwa zostały
prawie nic
jedno pewne
wiec odchodzę
słowa koniec nie wypowiem

Słowem dużo dać możesz,
a zabrać jeszcze więcej.
I nie pomoże tu zasłona przepraszam,
ni mur czynami wzniesiony.
Słowo powróci jak potwór nienasycony.

Czai się w Tobie, gotowy w Niej.
Chcesz nie pamiętać wypowiedzianych.
Nigdy nie było tych otrzymanych.
W słońcu wyblakłe, wracają w deszcz.
Czujesz złość, a wciąż Jej chcesz.

Słowo za słowem miłosny bój.
Skóra przy skórze, dłoń zwinięta w dłoń.
Mokrzy od potu, soli w ustach smak
W ciszy oddechu, chwili poza czasem.
Ona, Ty. I Potwór.
Z wszej trójki po pół w całości istniejecie.
Trudno potwory żyją na tym świecie.

Rzeczywistość skłania mnie do wniosku, że czasem większość musi złamać prawa mniejszości w imię ochrony jednostki...

czasem mi cie brak
czasem żałuje
oczy były światem
uśmiech zbawieniem
szkoda że to wszystko było cudownym złudzeniem

Jak ja Was wszystkich bardzo lubię,
jak mi się patrzeć na Was chce.
Jak to się stało o mój Ludzie,
skąd cisza teraz moja jest.
Nie myślę już o cudzie,
olśnić blaskiem już nie czas.
Sukcesów życia trudzie,
wolni wyborem trwać.

Żyjcie odpowiedzialnie dzieci moje,
dobro i zło znacie już.
Wielka mądrość i moc ogromna,
z pokoleniami przyszła wam.

Drzwi które otwieracie to zawsze wybór tylko wasz.
Nie skarżcie się więc Tacie, bo dorosłości czas.
Konzentrationslager otwieracie albo pomocną dajecie dłoń.

Dobro i zło znacie.
Wybór jest tylko Wasz.
Gdzie byłem się pytacie.
I to dziwi mnie.
Dobro i zło znacie.
I tyle w tym temacie, kończę i żegnam się.

Zmysł oszustwa brylantowy,
uśmiech szczery, Oscarowy.
Nic nie kłamiesz,jesteś sobą.
Szkoda ze nikt nie poznał się Tobą
Smutne jest że nawet Ty nie wiesz kiedy grasz a kiedy Jesteś Ty.

Taka chwila jak ta to nie chwila a wieczność.
Co mi w duszy gra to czysta niedorzeczność.
Więc kładę te część spać śpiewając kołysankę.
Może usnę cały ja a może tylko tamto.
Rachunek ciągle przed Sobą mam i wiem ze było warto.
To moje chwila ta, to moje są wspomnienia,
i choć mógł bym to nie chce nic w nich zmieniać.
Może ta miłość to zbrodnia
lecz śladów nie pozacieram.
I czasem na nie spojrzę i duma mnie rozpiera.
Kochałem wtedy ja, nie ważne co jest teraz,
bo miłość to nie gra i końca wcale nie ma.
Czasem wspomnień żar, serce me rozgrzewa.
Choć chwile tylko to trwa to więcej mi nie trzeba.
Tak szybko biegnę ja że przyszłość mam już teraz.

Urocza istoto, przyjdź do mnie nocą.
Odwiedź mnie rankiem,
Zaskocz w południe.
Zrób to bo umrę?

nie dla miłości
nie dla nagości
nie dla przeszłości
nie dla przyszłości

Przyjdź, przyjdź, choć na chwile.
Proszę, proszę, to co że minie.

Tych kilka słów, gestów, milczenia.
Tak wiele jesteś, wszystkim że prawie,
świat dodatkiem, we śnie i na jawie.

Wspominam Cię znów, czy myślę o Tobie.
Sam nie wiem czemu Sobie to robię.
Coś wspólnego jest ze słońcem,
które promyków natłokiem wysyła gońce.

Światło ogarnia mnie falami.
Czy jesteśmy tacy sami?
Ja tam i tu.

Drapiąca nostalgia nierealnych wspomnień.
Zamiast je odgonić, czym innym się zająć,
Z ciekawością dziecka, chwile oglądam, oczy mocno trudząc.
Czy słońce czy czas to sprawiły,
praktycznie nierealnym czuciem ale sercu miłym.

Chwile jeszcze czuje.
Krótko kalkuluje.

Czy tu czy tam wszystko jest takie inne.

Przeszłość jest nostalgią.
Nostalgia słabością
Słabość mą przeszłością.
Przeszłość strasznie oddalona.
Niczyja,niczyja, nie Moja nie Twoja.
Nic nikogo, Nikt nie żyje.
Słońce świeci cale życie żyje.

Nostalgia przeszłości, w słońcu bez radości...