Twórczość, Asia Isha

zranione serce niedostępnym i zimnym się staje
nic juz szcześcia mu nie daje
odrzuca wszystko co inne by brało
bo jemu na zawsze coś w pamięci zostało

tysiące myśli przebija sie przez moją głowę
o których nigdy nikomu nie powiem
dziwne głosy które słyszę
proszące wciąż o ciszę...

Kolejny raz
wstrzymuje oddech
gram
udaję ,żę siłę mam.
Lecz strach ogarnia mnie
życia odczuwam kres.
Boję się

Już dawno umarłam,
lecz Ty tego nie wiesz...
Nie czujesz,nie widzisz...
wpatrzony w siebie.
A ja?
Ja obok Ciebie chodzę,mówię
i każdym gestem ..niby jestem.
Bywam...Bywam niczym.....

Dlaczego mnie Życie oszukujesz
wszystko mi w sobie psujesz.
Dlaczego ciągle udajesz
że niby lepszym się stajesz
Dlaczego tak mocno ranisz
chociaż uważam cię za nic
Dlaczego jest właśnie tak
że chę odczuwać ciebie brak...
Dlaczego jesteś z siebie takie dumne
Kiedy ja czuję sie jak w trumnie
Dlaczego wciąż jesteś
Choć od dawna cię nie ma
To co Ty Życie robisz to jedna wielka ściema!

może znajdzie się ktoś, kto zrozumie
spojrzy na mnie dumnie
może nawet mnie obroni
nie pozwoli łez uronić
może będzie miał odwagę
spojrzeć w oczy moje
może powie nawet mi
to co chcę usłyszeć dziś
może dłonią swoją
moją dłoń ogrzeje
może pocałunkiem
mą duszę uleczy
może sprawi,że na twarzy
uśmiech wróci znów
może będzie życzył
kolorowych snów
może kiedyś trosk moich wysłucha
przy płomieniach świecy
może czasem szepnie coś do ucha
pomasuje plecy
może zdarzy się jakiś cud
i szczęśliwa będę już
może....