Wszedłeś we mnie przez drzwi piersi
włóknami serca oplatasz palce
drga coraz pustsze
wypełniasz przestrzeń
masz krew na palcach
módl się.

Wszedłeś we mnie przez drzwi serca
dłońmi napełniasz piersi i biodra
już jestem tobą,
utkaną z włókien twojego ciała.
masz krew na palcach
módl się,

Twoja miłość za chwilę umrze
nieważne ile chwila ma lat
nie utrzymam świata w ramionach
nieważne jak długo wiosna trwa.

Dzisiaj przedwiośnie
zasklepiam ościeże na świat.

Niezręczność pierwszego pocałunku
nieśmiałość pierwszego wyznania
endorfina każdego zakochania
i pierwszy krzyk niemowlęcia
i krzyk pożegnania
człowieka rzeźbią w człowieku
po kres wytrwania.

Tylko krew mamy podobną.
Nawet grupę zgodną.
Niestety.
Uczuć nie da się przetoczyć
Na stacji krwiodawstwa,
A szkoda.