traci sens z minuty na minutę bardziej,
leją się przez palce ostatnie wierzenia
szarość panuje nad całym światem,
chłód mrozi nasze spojrzenia

Dzisiaj kocham jutro idę.
Jutro biegnę szukam myślę.
Dzisiaj kocham jutro zapominam
Dzisiaj jestem jutro umieram
Dzisiaj tworzę jutro niszczę
Jutra nienawidzę
Ciebie nie zapomnę
Śmierci nie uniknę
Myśli nie zatrzymam
Kochać nie przestanę
Pisać nie zacznę.

Kim jestem?
Kim jestem dla siebie?
Nikim. Niczym.
Moje myśli miażdżą cienką powłokę zbudowaną ze skóry mięsa i kości, moje myśli wypełniają moje zmysły, zwłaszcza wzrok. Moje myśli nie dają mi spać, nie pozwalają kochać, myśleć normalnie, żyć. Władają całym ciałem, duszą i mózgiem. Są jak pasożyt.

kawałki lustra wbijające się w pięść
krople krwi uderzające o podłogę, czy tak miało być?
bzdura
opętane myśli
słowa bez przerwy wypowiadane w strachu
szkło upada, rwą się ściany
runie wszystko
uciekaj!
łatwiej uciec niż tu zostać..
odwaga na kawałeczki rozwalona
biegnij!
ślady krwi zostawiane przez Ciebie
gdzie uciekniesz?
pewnie sama nie wiesz
może znajdziesz tam schronienie
nie odwracaj się nigdy za siebie
huk spadających ścian, zostanie na zawsze w Twoich uszach
gdziekolwiek będziesz
blizny też zostaną
więc choćbyś chciała, bardzo chciała
nie uciekniesz od tego miejsca nigdy tak do końca
ale nie martw się
jesteś bezpieczna