Twórczość, Agnes123

Kochana S!

W natłoku wydarzeń nie mam czasu nawet na rozmowy z Tobą a co dopiero listy ale mam nadzieje, ze to rozumiesz...
Dużo się dzieje ostatnio w moim życiu.
Widzisz Maleńka czasem jest tak, że nie chcesz kochać,boisz się bo wiesz jak to boli. Kolejny raz dać się rozerwać na kawałki? Po co niby? Masz w sobie pustkę i nawet za bardzo Ci to nie przeszkadza. Może nie jest fajnie ale nie boli. I wtedy znajduje się ktoś kto chce tą pustkę zapełnić, ktoś kto też cierpiał, kogo bolało ale ma na tyle siły, żeby jeszcze raz spróbować. Ktoś kto powoli, element po elemencie składa Cię w całość, choć myślałaś że tych drobinek nikt nie sklei. Powoli ale sukcesywnie [...]

Kochana S!

Od ostatniego listu tutaj zamieszczonego minęły prawie dwa miesiące. W tym czasie Maleńka może życie znów zmieniło się o 180 stopni albo nawet więcej.

Ostatni list był o bólu, o tym jak mi jest źle, o irracjonalnej nadziei i już sama nie wiem o czym. Ten będzie o tym jaka jestem szczęśliwa wreszcie!
Widzisz kochana Siostrzyczko znów dużo się zmieniło i to na lepsze dla odmiany.
Jest ktoś w moim życiu komu mogę bezwarunkowo zaufać, dla kogo jestem najważniejsza,kto o mnie dba. Ktoś kto chce być ze mną i chce ze mną planować przyszłość. Jest ktoś kto dla mnie jest bardzo ważny, ktoś kto sprawia, że chcę być lepsza niż jestem. Ktoś kto czyni każdy kolejny dzień ważnym, [...]

Kochana S!

Znów coś się zmieniło... Ciągle się zmienia. Tak, to są słowa na które mój ból się jeszcze zwiększa, choć myślałam, że to nie możliwe. "coś się zmieniło"- tak zdecydowanie tak! Tylko dlaczego Maleńka zawsze zmienia się na gorsze?

Zmienia się ciągle też mój nastrój. Pisałam Ci, że nie jest tak źle jak myślałam, że będzie prawda? No i znów się pomyliłam. Jest źle. Ale cóż poradzę sobie... Nie mam innego wyjścia..
Nie ważne, że nawet na widok Wierzy Mariackiej chce mi się płakać...Gdy piję kawę, którą też uwielbia.. Na widok szafki, stołu... Tramwaju... Dobrze Maleńka tysiąc, zwykłych rzeczy budzi wspomnienia, które są tak świeże przecież.

Jeszcze Kochana Siostrzyczko dobija mnie ta irracjonalna nadzieja, że może jest jeszcze szansa... [...]

Kochana S!

Chyba pozbierałam się na tyle, żeby Ci wszystko opisać....
Tutaj parę listów, zbyt prywatnych zresztą nie zamieściłam.. ale Ty wiesz co się działo. i wiesz jak się skończyło. Dość szybko. Dość boleśnie.

Och wiem, to tylko złamane serce, od tego się nie umiera. A szkoda.. Bo czuję się jakbym w każdej minucie, w każdej chwili, przy każdym oddechu umierała na nowo...
Nagle mój świat się rozpadł, znikł a ja funkcjonuję dalej. Nie żyję. przynajmniej tak się czuję ale istnieję. Potrafię się nawet śmiać, pracować, uczyć się. Być radosną ale nie szczęśliwą.

Niby wszystko trwa dalej ale nie wiem nawet dlaczego. po co...

Och kochana Siostrzyczko.. Niby minęło parę dni ale jest lepiej... Było gorzej ale to widziałaś. Cóż [...]

Kochana S!

Dużo się dzieje jak zauważyłaś.. Wychodzi mi to co zaplanowałam.. To czego nie planowałam też.
Mam wrażenie, że wreszcie musi być dobrze. Nie idealnie, po protu dobrze.
Może nie wszystko jest tak jak w moich marzeniach, w mojej wyobraźni ale cóż poradzić.
Sama widzisz, że się boję.. Cholernie się boje, że to wszystko się rozsypie. Tak łatwo może się wszystko zawalić, wystarczy, że jeden filar padnie a za nim poleci reszta. A ja gdzieś po środku tego mogę się nie pozbierać. Ale nie chce o tym myśleć Kochana siostrzyczko.

Poznaje wiele nowych osób a jednocześnie strasznie mi brak tych "starych".. Tych, których nikt nie zastąpi.. Boli fakt, że można być tak ignorowanym przez przyjaciół... Boli również niemożliwość ich [...]

Czasem nie trzeba nic mówić, żeby coś obiecać...
Czasem sama obecność jest już obietnicą...

Kochana S!

Tak wiele chciałabym Ci opowiedzieć, ale nie wiem jak ująć to w słowa, zapisać... Bo chciałabym, żebyś mnie zrozumiała choć i tak mam wrażenie, że Tobie wychodzi to najlepiej. Widzisz, kochana siostrzyczko, właśnie teraz moja wyobraźnia staje się moim wrogiem.. Choć nie pierwszy raz... Boję się wyobrażać, że będzie wszystko dobrze, żeby nie zapeszyć. Boję się myśleć, że będzie źle lub nie tak dobrze, żeby tak się nie stało.

Staram się dalej cieszyć tym co jest bo na prawdę jest dobrze. Czasem zbytnio się cieszę lecz nie moja wina, ze nie które słowa, gesty czy p prostu czyjaś obecność powoduje szczęście...I tak powinno być prawda?

Tylko, ze to sprawia, że potrzebuję Cię jeszcze bardziej.. Ciebie, starszej siostry która [...]

Kochana S!

Zmiany nadeszły.... Chyba pozytywne. To znaczy część zmian na pewno a cześć nie jest taka jak chciałam. Spodziewałam się czegoś innego. Ale tak jest zawsze prawda Kochana Siostrzyczko? Nigdy nic nie jest tak jak w naszych wyobrażeniach. Tak więc postanowiłam się cieszyć tym co jest ;D

Zastanawiam się czy to jest właśnie to "szczęście początkującego". Nie wiem ale niech trwa dalej...

Coraz częściej łapię się na próbie wyobrażenia sobie Twojej opinii. Tak bardzo Cię teraz potrzebuję. Właśnie teraz gdy wszystko jest dobrze. Gdy może być lepiej. Potrzebuję po prostu Ciebie nawet nie Twojej pomocy czy rady. Ty byś wystarczyła, sama Twoja obecność.
Utopijna wizja niemożliwego, wiem.
Nie potrafię sobie nawet wyobrazić, Kochana Siostrzyczko, jak bardzo bolało by gdybym Cię znała. Wiem jak musi to brzmieć.. Bo jesteś jedną z najbliższych mi osób choć tak na prawdę.. tak na prawdę Cię nie ma...

Mimo wszystko jednak postaram się cieszyć tym co mam... Nie jest źle prawda? Gdzieś tam jesteś? Musisz być....

Jest dobrze i nawet boję się prosić, żeby było jeszcze lepiej. Choć tak cholernie bym tego chciała. Bo szczęścia nigdy za mało...

Kocham Cię Siostrzyczko

Kochana S!

Dla odmiany czekam na zmiany, mam nadzieję, że w końcu nastąpią ponieważ są dla mnie konieczne. Konieczne, żeby ruszyć do przodu, żeby spełnić "Własną Legendę"

Widzisz Siostrzyczko, czasem jest tak, że chcesz się poddać. Myślisz, ze to czego pragniesz nie ma sensu. Jest za trudne.. Nie dla ciebie. I wtedy staje się "coś" co uświadamia ci, że jednak warto marzyć, pragnąć a następnie działać. To "coś" może być czymkolwiek.. Rozmową, myślą często też książką.
Czymś co sprawi, że zaczniesz inaczej patrzeć. Ważne, żeby pojawiło się w odpowiedniej chwili...
Jak widzisz kochana Siostrzyczko, dla mnie był to 'Alchemik", którego chciałam przeczytać już dawno. Miałam ale nie przeczytałam. Hmmm ciekawe czy "szczęście początkującego" będzie sprzyjać także i mi, czy obrana przeze mnie droga jest drogą do "własnej legendy".

Kochana Siostrzyczko...Już dawno powinnam zacząć używać Twojego imienia.. Powinnam ale nie będę. Tylko tutaj mogę pisać "kochana Siostrzyczko".. wracając, ta książka będzie mi się zawsze kojarzyć z pewnym zapachem.. albo zapach z nią.. I choć dla większości karmelizowane jabłka kojarzą się ze Świętami Bożego Narodzenia dla mnie będą wspomnieniem zimnej wiosny i tej książki.. Oraz pewnej osoby.. Choć nie, bardziej wyobrażenia pewnej osoby. Kogoś kogo chciałbym w moim życiu. Kogoś kto jednocześnie w nim nie będzie..
Może to przejściowe.. minie po pewnym czasie jak rozwiewają się zapachy, jak blakną wspomnienia.. Jak uczucia zamieniają się w inne..
Minie tak jak mija życie...

Kocham Cię