Twórczość, Agent47

Mur w znaczeniu symbolicznym, może oznaczać coś, co izoluje człowieka od świata zewnętrznego, sprawia, że cały czas popada w konflikt z otoczeniem. Każdy z nas buduje swój własny mur, ponieważ każdy człowiek ma swoje granice intelektualne, czy emocjonalne.
Pozwalanie wytaczać sobie granice, lub całkowicie świadome robienie tego nie musi być złe, bo gdyby człowiek wiecznie zastanawiał się tylko nad jednym zagadnieniem, nie doszedłby do niczego. Jednak budowanie muru, który izoluje nas od danego człowieka, lub grupy ludzi przeważnie prowadzi do różnego rodzaju patologii. Mur, który budujemy wokół innych ludzi może nierzadko spowodować, że postrzegamy ich, jako kosmitów, których należy unikać, lub nawet w jakiś sposób skrzywdzić.
Na mur, który budujemy składa się wiele cegieł. Cegłą mogą być zarówno bardziej poważne [...]

Dobro religii leży tam gdzie możesz ją wykorzystywać dla dobra własnego i innych. Zło jest tam gdzie to ciebie chcąc, nie chcąc religia zaczyna wykorzystywać.

W dzisiejszych czasach jeden człowiek w jednej chwili potrafii być i godnym zaufania i miłym i szczęśliwym i zupełnie na odwrót. A wszystko po to, by się dowartościować w oczach innych ludzi.

Filozofia kontolii psychopatów nad innymi polega na pokazywaniu na zewnątrz prawd o drugim człowieku, których się boi, albo nie chce znać.

Możesz sobie tworzyć swój kodeks i zasady, ale wierz mi, że kiedyś przyjdzie dzień, który zmusi cię do złamania ich wszystkich.

Jak ci ktoś powie, że jesteś dziwny to znaczy, że jesteś jedyny w swoim rodzaju. Jak, że nienormalny zastanów się nad sobą, a równocześnie nabierz dystansu do tego człowieka.

Łatwo jest poznać prawdziwą ciemność, a o wiele trudniej znaleźć prawdziwe światło w swoim życiu.

To jest u ludzi dziwne. Jak jest lato i upał to modlą się o deszcz, a kiedy już ich marzenie się spełni to modlą się, aby wyszło słońce.

Kiedy umieram? Sam tego nie wiem
Jedyne co wiem, że dwa razy się urodziłem
Oto w tym raju się odrodziłem
Tutaj się nie pamięta co to cierpienie
Tutaj nie potrzebne jest myślenie
Bo po co, skoro nic mi już nie zagrozi
Żadne strach mi żył już nie zmrozi
Tutaj są wszyscy, których za życia znałem
Tutaj wszyscy, których od zawsze kochałem
Ani śladu zła w tej krainie
Wszelkie dzieło szatana tutaj zginie
Lecz tutaj jestem zagubiony
Bo za życia cały czas przez zło byłem zniewolony
Nigdy nie znałem dobra, miłości i mądrości
Dla mnie nie ma powodu do radości
Jak się tu odnaleźć nikt by mi nie powiedział
Bo szatan nigdy nic mu nie powiedział
Co to cierpienie nigdy się nie dowiedział
A ja teraz w tej dziurze będę całą wieczność siedział

Każdy człowiek jest jak rzeka. Stale płynie i nie wiadomo, czy dopłynie bezpośrednio do morza, czy wpłynie do innej, większej rzeki.