Twórczość, Agah16

[...]i boję się tego co czuję kiedy mnie całujesz ale nie boję się wtedy.... tylko kiedy to rozpamiętuję.I wiem że jesteś szczery, ale czegoś się boję i nie chcę Cię tym moim strachem Skarbie przestraszyć....Tak samo mocno chcę się w Tobie zakochać i zapomnieć jak boję się tego, bo przecież nic nie trwa wiecznie i kiedyś i to się skończy.

Bo niby jestem szczęśliwa ale czegoś brak...i On wie że ja mu nie ufam, i czuję się okropnie bo może tej właściwej osobie nie umiem zaufać. Bo może nie znam Go na tyle dobrze żeby powiedzieć Kocham i żeby pozwolić siebie poznać. Bo może nie chcę go przestraszyć sobą taką jaką jestem. Przecież wiem że takich osób jak ja się nawet nie lubi, gdy chodzą smutne za często płaczą i są sobą?? I czy jest we mnie coś na co można zwrócić uwagę? I dlatego nie pozwalam poznać się do końca.

Ja chcę z tobą być, chcę cię mieć z powrotem, dlaczego nie możemy zapomnieć tego co było złe i zacząć od nowa, nie wystarczająco dużo czasu już zmarnowaliśmy? Jak to jest że mówisz że mnie kochasz a nie robisz nic żebyśmy do siebie wrócili..? ile jeszcze takich nocy jest nam potrzebne zeby sobie wybaczyć, albo się znienawidzić...

Witam, nie znamy się choćby wcale wiec nie zapłacze gdy nie obdarzysz mnie sympatia po tym co napisze. Nie chce żebyś brała to zbyt osobowo napisze tylko w jakie prawdy ja wierze, Bo wiesz.. każdy człowiek po starcie bliskich smierć sobie jakoś tłumaczy, tłumacza ją nam ksieża, rodzice, sami sobie, ubarwiają, łagodzą - a wszystko to przez strach - słuszny - ja tez się boję.. Tylko ze widzisz.. nie jestem osoba wierzącą choć w tym duchu wychowywana. Straciłam najblizszą mi osobę, opiekunkę, matkę 4 m-ce temu. Nikt mi nie wytłumaczy ze ona jest w niebie. Nie można sobie tego wyobrazić gdy nie dotyka się zimnego ciała. Wtedy czujesz kruchosc życia.. Pozostaje tylko carpe diem. Nikt nikogo nie zabiera w jakims celu, nie ma żadnych zasad na to. . Przerazajace. Ciężko sobie odpowiedzieć na pytanie co wtedy dzieje się z nasza swiadomoscia. Dlatego stworzylismy boga. Bo jest nam łatwiej. Człowiek jest tylko człowiekiem i kiedyś się kończy. Zostaje tylko niesmiertelna historia przezytych lat i pamięć bliskich. Niestety.

taką ktoś kiedyś radę mi dał, i też jestem o tym przekonana wiec szczerze się pod tymi słowami podpiszę.