Twórczość, Aga250909

Pamiętam ten dzień
Pochmurny i chłodny
Samotny człowiek
Miłości głodny
Czekał na nią
Patrzył z ukrycia
I wtem zobaczył
Kobietę życia.
Boże! Czy to prawda?
Stoi przede mną!
Widziałem ją w snach
Za mgłą ciemną.
Jedno spojrzenie
I już wiedziałem
Na tę kobietę
Właśnie czekałem.
Jej włosy do dziś
Wychwalam w niebiosy.
Jej oczy świecą
Jak krople rosy
Gdy patrzy na mnie
Widzę w nich siebie
To najpiekniejsze oczy
Jestem tego pewien.
Ich koloru określić nie umiem
Czemu tak jest?
Tego nie rozumiem.
Ważne, że są moje
Mam je na wyłączność
Podczas głuchej nocy
Zapewniają łączność.
Czasami Cię ranię,
Twoje łzy mą porażką
To przez to, że życie
Nie daje mi zasnąć.
Brakuje mi ciągle
Twojej bliskości.
Padłem ofiarą
Złej odległości.
Dla oczu Twoich
Warto poczekać,
By w końcu znowu
W ich głębię zerkać.

Do snu ukojenie,
Do życia natchnienie.
Twe włosy wspaniałe,
jak pierwsze spojrzenie.

Złociste zboże,
gdy słońce w zenicie
Jak gdyby midasową dłonią
dotknięte skrycie.

Pachnąca kwiatów
jedyna kraina
Miękkie w dotyku,
gdy uczuć lawina.

Tęsknota codzienności
Marzenie bliskości
Ukojenie w smutku,
płaczu i złości.

Włosy wspaniałe,
Włosy jedyne.
One co rano
dają mi siłę.

Proste, bo takie
natury tworem.
Lecz gdy kręcone
mego życia torem.

Kocham je pieścić,
wpatrując Ci w oczy.
Widzę w nich przyszłość,
co z jutrem kroczy.

Kocham Cię całą
bo mi zaufałaś.
Zamarzniętemu sercu
ogrzać się dałaś.

Kochając kogoś, rozbieramy się przed nim ze wszystkich swoich lęków, marzeń, myśli. W miłości nie ma wstydu.

Oprogramowanie w komputerach i telefonach jest aktualizowane prawie co miesiąc, a jak często Ty aktualizujesz i doskonalisz siebie i swoje umiejętności?