Cytaty - Zygmunt Freud

Człowiek to istota podzielona, która nigdy nie jest zjednoczona, ale zawsze jest w konflikcie sama ze sobą.

Komu brakuje seksu, mówi o seksie, głodny mówi o jedzeniu, kto nie ma pieniędzy mówi o pieniądzach, dlatego politycy i bankierzy rozmawiają o moralności.

(...) oceny wydawane przez ludzi niewątpliwie powodowane są ich pragnieniem szczęścia, a więc stanowią próbę poparcia złudzeń za pomocą argumentów.

Nie da się ukryć, że wykładanie i opowiadanie marzeń sennych wymaga od człowieka, by zdobył się na trud przezwyciężenia samego siebie. Oto bowiem demaskuje się jako jedyny łobuz w gronie szlachetnych ludzi, z którymi przyszło mu dzielić życie.

Wiadomo, że zarzuty inne od tych, w których „jest coś na rzeczy”, nie są w stanie tak poruszyć.

To, co jest przedświadome [...] staje się bez naszego udziału świadome, to, co nieświadome, może dzięki naszym wysiłkom zostać uświadomione, przy czym odnosimy wrażenie, że częstokroć pokonujemy wtedy nader silny opór.

W biegu czasu ludzkość musiała znieść ze strony nauki dwie dotkliwe obrazy naiwnej miłości własnej; pierwszą, kiedy dowiedziała się, że nasza ziemia nie jest punktem centralnym wszechświata [...]; drugą - wtedy, kiedy badanie biologiczne zniweczyło roszczenia człowieka do pierwszeństwa, wskazując mu na jego pochodzenie ze świata zwierzęcego i niezniszczalność jego natury zwierzęcej [...]. Trzecią i najdotkliwszą porażkę ma ponieść ludzkie urojenie wielkości ze strony dziesiejszych badań psychologicznych, które chcą dowieść naszemu Ja, że nie jest ono nawet panem we własnym domu, lecz poprzestać musi na skąpych wieściach o tym, co odbywa się nieświadomie w jego życiu duchowym (Freud, 1916).

Żyjemy w stałych przebraniach, maskach, świecie symboli. Zawsze słowo i czyn znaczą coś więcej niż nasza świadoma intencja.