Twórczość, Zibby77

siedzą dwa czarne anioły
na gzymsu wąskim fragmencie
ze smutkiem patrzą na niebo
i życia ludzkiego krawędzie

kiedyś latały wysoko
dumnie podnosząc głowę
dzisiaj czarne ich skrzydła
mają straszną wymowę

ludzi choć są okrutni
Bóg swym okiem dogląda
o nich całkiem zapomniał
i to jest Jego klątwa

w upodleniu człowieka
ochydną mają uciechę
wiedząc że mu zabierają
wiecznego życia pociechę

siedzą ze smutkiem w oczach
na wąskim gzymsu fragmencie
wiedząc że dla nich
przyszłości w raju nie będzie

***
Dział: O aniolach diablach i duchach
***
Zbigniew Małecki

w nieładzie rozrzucone
myśli nieokreślone
szukałem czegoś
co było ważne
bardzo
teraz mam bałagan w głowie
ani śladu tej myśli
ratujcie panowie
to było coś
sam już nie wiem co
ale było ważne
nieważne
znalazłem inne myśli
zgubiłem je zeszłej wiosny
popatrzcie jak podrosły
nawet zapuściły korzenie
nie nie
te myśli to całkiem inna sprawa
teraz muszę posprzątać
a to niełatwa zabawa
wszystkie się walają po kątach
jak je poukładam na stosach
i wstążkami przewiążę
to może przed kolacją
znaleźć tę myśl zdążę
już wiem
znalazłem
mam kupić bułeczki
do kolacyjnej paróweczki
zmykam bo sklep zamkną
a myśli niech leżą
posprzątam może kiedyś
tak tu przytulnie i swojsko
to nie jest przecież wojsko

***
Dział: Inne wymiary
***
Zbigniew Małecki

rozkoszując się chłodem
obmywającym stopy
przyglądam się falom
pieszczącym cierpliwie
delikatnie z wyczuciem
pobudzając ospałość
do ruszenia na przeciw
odwiecznemu wyzwaniu głębi

***
Dział: Erotyki
***
Zbigniew Małecki

poplątane węzły przeznaczenia
drogi które prowadzą do nikąd
ścieżki na których nic się nie zmienia
historie bez dobrych zakończeń
drążysz szlaki w strefach półcienia
usiłując przeniknąć sprzeczności
na tej drodze nie ma zmęczenia
bo dopędzi cię widmo beznadziejności
szorstką ręką codziennie odmierzasz
szlak drogi przebytej w rozpaczy
czasem wątpisz czy to jest ziemia
zniszczona ręką przekrętnych bogaczy
myślisz czasem o Bożym dziele
o tej ziemi ludzim poddanej
jak ironia losu w niedzielę
zmusza wiernych by podnieść lament
wszyscy czekają z nadzieją
na losu odmianę
włosy od potu się kleją
czas zrobić życia remanent

***
Dział: Proza życia
***
Zbigniew Małecki

poczekaj
nic nie mów
słyszysz
posłuchaj uważnie
no właśnie
rozumiesz
cisza krzyczy zrozpaczona
że nikt jej nie słyszy
w tym hałasie nowoczesności
żali się
że nie mamy czasu
aby ją adorować
poczekaj
nic nie mów
słyszysz
delektuj się chwilą ciszy
cisza

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

las
drzewa ludzkich uczuć
gęstwina sprzeczności
targana kataklizmami strachu
huragany niepewności
łamią konary
odrywają gałezie
gdy przejdą
zostawiają za sobą kikuty
tego co kiedyś dumnie
nazywało się człowiekiem
czasem jakieś drzewo odradza się z wysiłkiem
inne marnieje
obok połamanych wyrastają nowe
młode zdrowe pędy
by po pewnym czasie
powtórzyć błędy tych starych
sponiewieranych czasem drzew
odwieczne pleśnie życia
ciągle niszczą to
co mogłoby być tak piękne
egoizm chciwość pożądanie . . .
ile odmian i mutacji pleśni
żeruje na organiźmie ludzkości

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

spojrzałem
w twoje oczy
ujrzałem
duszy odbicie
zrozumiałem
że kocham cię
ponad życie

***
Dział: Liryki
***
Zbigniew Małecki

chmury skłębione buzują
gniewnie targając wiatrem drzewa
biczując ziemię strugami deszczu
wyładowują frustrację jęzorami ognia
niespokojność huśta się pojękując
zamyślenie pierzchło do mysiej nory
gwałtowne falowanie ogarnęło las
przenosząc zagniewanie w zacisze matecznika
niedźwiedź spojrzał w górę
sapnął i zaczał żuć kolejny liść
tymczasem furia nieba osiągnęła apogeum
wyładowując frustrację trąbą powietrzną
jednocząc niebo z ziemią
w swoistym spaźmie zniszczenia

***
Dział: Przyroda
***
Zbigniew Małecki

przeszła ulicą
zaburzając spokój
wiry emocji
podążały jej śladem
i szepty
kobieta
ta kobieta
twarze nieodgadnione
nieposkromione spojrzenia
nieugaszone żądze
i cisza
w duszy krzyk
myśli spłoszone
westchnienia
pojawiły się wspomnienia
przeszła ulicą
zawirowało
po chwili
wszysko ustało
wrócił
normalny ryt

***
Dział: Myśli nieokiełzane
***
Zbigniew Małecki

zawisła pomiędzy
wczoraj a jutrem
chwila
której jutro nie będzie
kolęda tułacza
który jest nigdzie i wszędzie
kolejna fala historii
wtedy
wypluła na tamten brzeg
nie było pieśni ni glorii
szarość i walka o chleb
opłatek i ręka drżąca
łza spadła bardzo gorąca
i myśli o tych w oddali
słowa kolędy wiercą w oczach
nie było miejsca dla Ciebie
i dla nas też nie było
jutro życie zagarnie
do dalszej wzywając drogi
lecz ta chwila
tu właśnie
dziś
i Jezus w stajni ubogi
. . . w Betlejem w żadnej gospodzie
i narodziłeś się . . .

***
Dział: Zamyślenie
***
Zbigniew Małecki

o historię nie pytajcie
nie potrzebna jest liderom
byle kasę dużą mieli
naród masa . . . tłum
to mięso
lub jak wolisz dojna krowa
oszołomi się ją składnie
za pysk weźmie
kopa w tyłek
by nie chciała się buntować
polityka dla elity
reszta w cugle
do roboty
nie potrzeba tu hołoty
PO co
damy sobie radę
jak podskoczy
to ją w zadek
bo tu rządzi demokracja
narodowa jest to nacja
konstytucja to papierek
jaka Polska co ty pleciesz
to jest zdrowy
i nasz własny folwark krowi

***
Dział: Polityka
***
Zbigniew Małecki

za bramą wspomnienia
mrok zalega głęboki
słychać czasem ciche kroki
coś zajęczy
zaskrzypią stare schody
nikt tędy nie chodzi dla wygody
zimny powiew
zapach piwniczny
musnęło coś włosy
dreszcz przebiegł plecami
czujesz wzrok na karku
znowu skrzyp
ręce się trzęsą
chłód ogarnia ciało
przechodzi tędy
każdej nocy
od ostatnich stu lat
szukając drogi
na drugą stronę
jeśli się obrócisz
zobaczysz tylko
oczy zielone
i mgłę spowijającą
wszystko dookoła
czasem cicho zawoła
lub zajęczy rozpaczliwie
budzisz się zlany potem
by znowu przejść
przez tę bramę
tam jest lustro
. . .
czemu nie ma mojego odbicia
za bramą wspomnienia
mrok zalega głęboki

***
Dział: O aniolach diablach i duchach
***
Zbigniew Małecki