Zeszyt zebrane , Natali

zagubiony bez ciebie
przy tobie zgubiony
nie mów prawdy mi

w furii odwracam się
zrywam cienką nić
prawda każe mnie

by być
potrzebuję ciebie
dowód łaski

wewnątrz jesteś czymś więcej niż głosem
ukaż swoją twarz
co mówisz

jesteś więcej niż światło wewnątrz mnie
słońcem nocy
przynajmniej dziś

trzymasz mnie tak
jeszcze bliżej
bólu

bólu,który powodujesz
nie mów już nic

słychać cichy ton
rozedrgany -
myślą dawną pobudzony
i w rozmowie
rozpoznany -
powraca ten odgłos
zapomniany -

barwą swą przypomniał
czyjąś postać ważną
w słowie,które stworzył
chce pozostać -

układa się w liryczny ton
w całe wersy
w zdania,strofy
z rozgadania wiersz

w nim przeżycia
wyłaniają się
z ukrycia

w przypływie
- wzruszenie
w odpływie
- oddalenie

giną w gwarze świata
niewzruszeni

wzlecieć balonem
w chmury - popodglądać
ziemię z góry

bujać w przestrzeni
strzępiastą do kieszeni
powrócić na ląd

rąbek do głowy
przytulić - śnić marzenia
żyć kolorowo

do tego jeszcze
narodzić się na nowo
przeżyć to samo

w Edenie trwać
zatrzasnąć bramę czasu
najpiękniejszych chwil

posiąść taką moc
choć w jedną gwieździstą noc

Krystyna Sz. 04.11.2013r.