Zeszyt Wierszowo. , VerumMortem

znajome Imię
powtarzane
w nieznajomych ustach

narasta chwila
wyobrażenia są
tutaj
Dźwięk doścignął
Obraz

nieznane nuty
znanych Dłoni

blask płomieni
kryje znaną biel
ruch maskuje czerń
a Muzyka
płynie płynie płynie
drogą krwi

Serce, jej
celem i ujściem
Bicie, jej
startem i metą

krąży tak
krąży po Ciele
płynie tak
z Duszą
po drodze
gasnąc
zostawia
surowe oblicze
zaciętych ust
(oczu błysk)

cały płonął
nikt się nie poznał
zostawił stos
zwinnych palców
zgodny bieg
budził treść

ujrzeli nic
ocenili zgliszcza
nazwali to:
"chłód w emocjach"

D.W. nie przestawaj

Leżysz cichutko że niepodobna
Byłaś wesoła i tak pogodna
Już pożegnałaś się z nami na zawsze
Odeszłaś w żalu,czas Twój nie nadszedł
Życie Twe zgasło jak płomyk mały
A nam wspomnienia tylko zostały
W żalu me serce cichutko płacze
Bo Ciebie nigdy już nie zobaczę.

dedykacja dla koleżanki Iwony(33lata) 29.08.2009r