Zeszyt W prostocie siła., Welusia

Porozmawiajmy tu niedaleko
Obok siebie, nieco z bliska
Patrząc wzajemnie w dal

Powiedz mi zwykły żart
O codzienności
Śmiejmy się ze świata wspólnie

Możemy płakać razem
Płacz to nic wstydliwego
Płacz to coś dobrego

Zmieńmy nieco rzeczywistość
W ciszy na spacerze
Przy dźwięku suchych liści
I słowików trzepotu skrzydeł

Porozmawiajmy tak tylko odrobinę
Zbliżając swe serca do siebie
Mówmy sobie szczerze w zaufaniu
Niech uwolnią się nasze dusze

serce odnalazło rytm
wspólnych uczuć

błąkające się wczoraj
po bezdrożach marzeń
wtuliłaś pokornie w dłonie

przysunęłaś
do purpurą iskrzących ust
i pocałowałaś czule

zadrżało pod dotykiem
subtelnej miłości

nastała pora kwitnienia kasztanów

Oni wchodzą i wychodzą
Przez drzwi wykładowe
Przy czym ich oczy
Na innych wpatrzone
Ona w obcisłym
Kształty prezentuje
On schludny- wzrokiem poszukuje
Ona już spostrzegła
I w niego ukradkiem wpatruje
On ją zeskanował już ze sześć razy
Przy czym już za drugim
Oczy ich się spotkały
Włosy poprawiła lekko speszona
A on na chwilę
Z tym skanowaniem -lekko stonował
Już wiedzą że są wzajemnie niczego
On dla niej a ona dla niego
Czyli warunki spełniają
Niech więc się rozmnażają !