Zeszyt Rymowane ..., pecoranera

Dostaliśmy wolną wolę by nią się w życiu kierować
Dlaczego Bóg miałby teraz w nasze życie ingerować?
Dał nam zbiór praw, dzięki którym możemy być szczęśliwi
Ale nawet do nich nie zaglądamy, jesteśmy na to za leniwi
Ale gdy przez bezmyślność, głupotę stanie się coś strasznego
Nie! To nie my jesteśmy winni! To Bóg winny jest tego!

Powiedz
Nie boli Cię już twarz od tego sztucznego uśmiechu

Pomyśl
Czy warto egzystować w ciężkiej obłudy grzechu

Posłuchaj
To Twoje JA krzyczy byś maskę wreszcie zrzucił

Pamiętaj
Zbudowałeś labirynt kłamstw, mapę ktoś wyrzucił

Poczuj
Zapach smrodu, który wokół siebie stworzyłeś

Poznaj
Samotności cierpki smak – na niego zasłużyłeś

Największym Twym grzechem jest Twoja uroda
Za takie przewinienie zniszczyć Cię nie szkoda

Ona z tej zazdrości kłamstwa komponuje
On nie mogł Cię zdobyć więc ze złości knuje

Za to jak wyglądasz cierpieć masz katusze
Przypną Ci łatkę DZIWKI i zranią Twą duszę

Głupcy plotki kochają, wplotą coś od siebie
Przez myśl im nie przejdzie JAK skrzywdzili Ciebie

Są dni kiedy w swym ciele świetnie się czuję
Pewność siebie i kobiecość ze mnie emanuje
Lecz zdarzają się momenty szare i bez życia
Gdy nie czuję
że mam w sobie tę siłę przebicia, która góry przenosi i co chce-zdobywa
Wobec której każdy sprzeciw jak mgła się rozpływa
Co zrobić by emocji huśtawka ustała
Bym to jaka jestem zaakceptowała

Tęsknota za Tobą serce rozdziera i duszę
Kocham Cię a więc czekać wciąż muszę
Ale gdy dzwonisz z drugiego świata końca
Serce ogarnia zimny cień, zamiast słońca

Łzy kapią na ziemię, sen znów nie chce przyjść
Choć wiem, że już w grudniu mam za Ciebie wyjść
I odliczam dzień za dniem aż w Ciebie się wtulę
To na samą myśl o tym mam w swym gardle gulę

Potrzebuję w ramionach Twoich ukojenia
Bo ból, który czuję jest nie do zniesienia
Smutek ogarnia mnie aż do szpiku kości
Bo długie rozstania są wrogiem miłości

Gdy słowo "kocham" zacznie tracić słodki smak
Piękne słowa ulecą niczym Rajski Ptak
Gdy przyjdzie codzienność i rutyna
I zacznie Cię nudzić Twoja Dziewczyna
Przypomnij Sobie jak się zakochałeś
I sto razy dziennie miłość wyznawałeś
Jak byliście w siebie cały czas wpatrzeni
I po krótkim rozstaniu już strasznie stęsknieni
Jak cieszył drobiazg, mały czuły gest
Bo chyba właśnie taka miłość jest

Gdyby mogła cofnąć czas
I wrócić do dzieciństwa Swego
Wykrzyczałaby : "MAMO!!! TATO!!!
ON ROBI MI COŚ BARDZO ZŁEGO!!!"
Wie dziś, że Rodzice by Ją ochronili
Krzywdzić Jej więcej mu nie pozwolili
DLACZEGO przekonanie Dziecka
Nie jest trudne
W to, że wszyscy uwierzą,
Że ONO jest brudne
Przecież Dziecięce myśli
To czyste pragnienia
Więc czemu to Dzieci
Boją się potępienia

SPÓJRZ! Do Urzędu Miasta idą Zakochani
Nie patrzą wstecz i nie są zatroskani
Z wyprzedzeniem ślubu nie zaplanowali
Postanowili wziąć go-wyszli tak jak stali
Ona w zwiewnej, kolorowej sukience
On też letnio ubrany; wzięli się ze ręce
Kupili po drodze dwie obrączki skromne
I złożyli miłości świadectwo wiekopomne
Obrączka lśni na palcu, łzy się w oku kręcą
Jeszcze Swoje śluby podpisem uświęcą
W ulicznym automacie uwiecznili zdjęciem
To, co inni kończą weselnym przyjęciem
Może i będzie rozżalona Ich Rodzina
Może nawet uzna, że ten ślub to kpina
Ale jeśli podjęli decyzję wspólnie, spontanicznie
To niech nikt się nie wtrąca, że tak błyskawicznie
Bo przecież ślub jest symbolem Ich wiecznej miłości
Poczuciem bezpieczeństwa, szacunku, czułości
Odtąd przez swe życie będą iść we dwoje
Razem będą przeżywać chwile szczęścia, znoje
Więc zamiast oceniać ostro Ich i krytykować
Zamiast trzymać w sercu żal i go pielęgnować
Uszanuj Ich miłość i decyzję, złóż Im gratulacje
Na każdej Rocznicy Ślubu mogą być owacje