Zeszyt Le Col de Le Loup, KompletnyBrakLogiki

To, co kobieta nam powiedziała tydzień temu, siedzi we mnie do dziś. Królestwo zmiennych, a dokładniej gatunek kotołaków. Według kobiety tym właśnie jesteśmy. Fikcyjnymi postaciami, o których często się pisze w książkach, o czym nagrywa się filmy. Ponoć nasze koszmary to nic takiego. Tylko odzwierciedlenie lęków kota, który jeszcze gdzieś w nas śpi. Którego może obudzić nasza bratnia dusza, nasz 'mate'. Natasza w to wierzy, ja niekoniecznie. W dodatku wczoraj się dowiedziałam o rozprawie, w której postanowiono rozdzielić mnie i moich braci. Fakt, u rodziny, która chce ich adoptować, będzie im lepiej. Dostaną wszystko, co jest im potrzebne i na co zasługują. Jednak myśl, że tracę ostatnią rodzinę zabija mnie od środka. Gdyby tego było mało, to jeszcze Sara zaczyna [...]

Przez cały dzień jestem rozkojarzona. Nie dało się tego nie zauważyć. Wciąż na kogoś wpadałam, informacje z zewnątrz dochodziły do mnie wolniej. Nawet nauczyciele nie prosili mnie o ‘ratowanie honoru klasy’. Tym razem sami tłumaczyli im terminy, na które nikt nie był w stanie odpowiedzieć. Sara natomiast wykazała się wielką cierpliwością i wyrozumiałością w stosunku do mnie. Nie była zła na moją mentalną nieobecność przy niej, zarówno w szkole, jak i w kinie. Nawet nie wiem na co tam poszłyśmy.
Westchnęłam przeciągle stojąc w bramie. Codziennie, począwszy od pierwszego sierpnia dwutysięcznego szesnastego roku, przed moimi dwunastymi urodzinami, aż do dnia dzisiejszego widzę to samo podwórko. Dziko rosnąca trawa, stare drzewa, dwie huśtawki, nieco zniszczona altanka. Większość prowizorycznego założenia ogrodowego jest [...]

Po wyjściu z placówki od razu skierowałam się na peron.pociąg miałam o 6.04. Dziś na szczęście przyjechał punktualnie. Wczoraj natomiast spóźnił się o pół godziny, ponadto zgubiłam się po drodze do szkoły, mimo, że droga nie była skomplikowana, a więc gdy do niej dotarłam, a apel trwał już w najlepsze, postanowiłam, że oszczędzę sobie wkraczanie w półsłówko naszego dyrektora.

Dziś byłam bardziej przystosowana do drogi ku szkole. Pod klasą byłam jako szósta. Była tam na oko klasowa elita. Trzech chłopaków, widocznie rozbawionych zachowaniem pozostałych istot, w postaci dwóch Barbie.

Szybko podeszłam, odkładając plecak pod ścianę nieco dalej od nich.

-Hej ty, nie zgubiłaś się czasem?- spytał jeden z nastolatków. Napakowany, wysoki brunet o orzechowych oczach. Mógłby się podobać dziewczętom o [...]

Obudziły mnie pierwsze promienie słońca. Śnieg, który zawitał do nas przedwcześnie, bo na końcu sierpnia, zalśnił nietknięty przez żadne stworzenie, sprawiając, że krajobraz za oknem wydawał się jeszcze jaśniejszy, niczym wyrwany z baśni. W bezruchu wpatrywałam się w jeszcze doświetlaną latarniami ulicę, zastanawiając się, co bym teraz robiła, gdyby mama jeszcze żyła. Nie wiem, ciężko mi powiedzieć. Od siedmiu lat przeżywam jej utratę na nowo. I dałabym wszystko, aby mogła tu wrócić i pośmiać się ze mną, czy po prostu opowiadać mi różne historie. Jak za dawnych czasów-pomyślałam.

Z moich rozmyślań wyrwał mnie dźwięk budzika. Czasem, w takich chwilach jak ta, chciałam unicestwić ten mały wynalazek. Przerwał mi jedną z tych rzadkich chwil, w których ból w klatce piersiowej nie [...]