Żal matki do babki i dziecka do matki

popatrz na świat
on ucieka
z okien pociągu
wyrzucamy dni
pędzimy ku przepaści
bez stacji

chwytam z rozpaczy
za hamulec bezpieczeństwa
rączka została

mi w dłoni ...

Podoba mi się ta.." zmiana" treści w wierszach...Czekam na kolejne :):)

Pięknego wieczoru Piotrze i koleżankom również :):)

Bardzo mądre pisze pan wiersze, życiowe i prawdziwe.

Nasze niebo powlekają ptaki
utopione w błękicie
żyjemy z walizką bólu
bo takie jest życie

Piękny obrazek, kradnę...