Dusza

Wielka tajemnica w sercu drzemie,
Nie człowiek to, lecz ducha kryje.
Bez ciała, skóry, jak ptak w locie,
Ta istota sięga po najgłębsze zdroje.

Wędruje w krainy snów i marzeń,
Przekracza granice rzeczywistości graniczeń.
Jak wiatr nieuchwytny, lecz żywy w swym bycie,
Ta dusza błądzi, nieustraszenie.

Nie cielesna, lecz istota wyższa,
Światłem i mrokiem równocześnie ożywcza.
W mroku nocy, gwiazd się w jej oczach tli,
To dusza, co zna życia ukryty krąg sił.

Tajemnicza, nieodgadniona,
W swej głębi skrywa całą wiedzę tęczową.
Nie człowiek to, lecz dusza w swej mocy,
W świecie niewidzialnych nici ta czuje swą drogę.