Menu
Gildia Pióra na Patronite

***

Wciąż się ciebie dopytuję:
Czego pragniesz i co czujesz?
Taka ze mnie jest kobieta.
Czy to wada czy zaleta?
A ty milczysz, taka cisza,
Jakbyś pytań mych nie słyszał.

No i wciąż cię wabię, kuszę…
Co, mam zrobić, kiedy muszę?
To dla ciebie ta kreacja
I makijaż i kolacja.
Chcę się poczuć znów wielbiona,
Czekam byś mnie wziął w ramiona.

Już mnie męczą dni te same,
Może pora na odmianę?
Tak bez planu, bo tak wolę,
Chcę być znowu w swym żywiole.
Chodź na tańce czy do lasu…
A ty znowu nie masz czasu.

A jak robię jakieś plany,
Ty je kreślisz bez obawy.
Z góry wiesz, że się nie uda,
Ja, naiwna, wierzę w cuda.
Wiesz, że nie lubię, kiedy coś muszę,
Znowu się zamknę w krainie wzruszeń…

/Joanna/

63 544 wyświetlenia
347 tekstów
60 obserwujących
  • 6 May 2010, 11:50

    oj Asiu...
    kocham twe wiersze

  • Nutka67

    26 April 2010, 22:18

    Dziękuję Papirusko.

  • Nutka67

    26 April 2010, 21:48

    Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.

  • loquentia

    26 April 2010, 21:15

    Wiersz cudowny, czuję że trafiłaś w sedno u nie jednej kobietki . Pozdrawiam

  • marka

    26 April 2010, 21:01

    Nutko!
    Super wiersz, rytmiczny. Ale nie zgadzam się, że facet nie widzi.
    A może na kolacji nie ma dżemu-?- stąd ten brak zainteresowania.
    To mały żart, ale głupio mi za gatunek męski a co do wiersza, to EKSTRA!!
    Pozdrawiam
    marka