Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wschód słońca

wciąż pamiętam pierwszy wschód słońca
nad taflą jeziora upalnym latem
te wszystkie długie trudne miesiące
wyryły w sercu pamiętną datę

i wciąż pamiętam też pierwszy zachód
jak gdyby lato tonęło w zimnie
może dlatego że właśnie wtedy
nie było ciebie tu blisko przy mnie

dziś już nie liczę dni według słońca
od dawna nocą włóczę się cieniem
nie ma już wspólnych ranków wieczorów
a ty się stałaś tylko wspomnieniem

nie liczę także dni które były
nie ma już dzisiaj tafli jeziora
lecz mam wrażenie w każdym momencie
że nasza miłość odeszła wczoraj

3505 wyświetleń
92 teksty
19 obserwujących
  • zpoezjawtle

    30 January 2024, 14:05

    Gdy los jedne drzwi zamyka,
    otwierają się inne.
    Chociaż prawda jest taka niestety,
    cierpiące serce jest zimne.
    I żeby je znowu ogrzać
    potrzeba prawdziwej miłości.
    Wszystko niestety przemija,
    po radości smutek gości.
    I on kiedyś przeminie
    jak te smutne wspomnienia.
    Prawda zwyczajna jest taka
    każdą chwilę trzeba doceniać.