Tabletki powlekane czasem

W moich ramionach
umiera poezja
trzęsąc się
mówi - wybacz

W Kolorze brązowym
ma usta spieczone
a w pogotowiu
palnik z gazem
na ostatnie wymioty

Lubią ją taką
brudną
w niedopranej halce
o smaku pistacjowym
i jak w kamienicę wrasta
rakiem
mocząc zęby w resztkach krwi
bezmyślnie upuszczanej

W moich ramionach
umarła poezja
trzęsąc się
nie powiedziałem już nic
zastygły łzy
w studniach źrenic