Popiół

tylko głęboki sen
uleczy dno serca
nie kolejna noc w przebudzeniu
ani ranek który zabiera gwiezdne skarby

sen na wiecznych pastwiskach
w barwach podwójnej zieleni
biel na białym tle bez oznak cienia
cisza która koi fale wewnątrz serca

dzień dzisiejszy nigdy nie ukoi
noc poniesie bagaże raptem kilka metrów
a nad ranem sam z tysiącem walizek
bez miejsca na peronach i w przedziałach

tylko głęboki sen
do którego trzeba wejść jak popiół