Cisza strachu

Stoję sama,
pusty pokój.
Ja,lustra i strach.
Rodzi się we mnie niepokój,
co teraz zrobić mam.
walę w przejrzystą taflę,
raniąc dłonie,krzyczę głośno
w lęku,że ta straszna maska mnie pochłonie.
Szarpię za klamkę u drzwi,
lecz ona jak na przekór- ani drgnie.
Tracę nadzieję,że ktoś uratuje mnie,
opadam bezwładnie
krwią krztusząc się...