Chwila maku i motyla...
Na łące wśród kamieni
rósł sobie kwiat maku…
niekiedy motyl go odwiedził
by otrzeć się skrzydłem o jego płatek…
lecz za chwilę odfruwał,
bo mak to zbyt skromny kwiatek
i mimo, że miał cudowne wnętrze
i serce duże…
motyl jednak wolał
czerwoną, kolczastą różę…
3 June 2011, 17:49
W tym roku maki są przepiękne...ilekroć z okna samochodu widzę rosnące na łące maki zatrzymuję się i choć chwilę podziwiam ich urodę...
Nie wiem co w sobie ma kwiat maku, ale jego płatki są takie ulotne i trochę przypominają skrzydła motyla :).
Przyroda to wielka skarbnica podarowana nam przez Boga...nie wyobrażam sobie życia bez uczestnictwa w tym pięknie...
A wiosna do dobry czas by zatrzymać się, dotknąć, poczuć zapach i patrzeć, patrzeć, patrzeć z podziwem na rodzącą się przyrodę...
Dziękuję Wam Miłe Panie i Panowie za to, że byliście...To dla mnie równoznaczne jakbym wspólnie z Wami oglądał piękno i magię płatków maku i delikatności skrzydeł motyla...:)
Pozdrawiam serdecznie...
3 June 2011, 12:27
Wczoraj szlajałem się po przedmieściach i trafiłem na polanę
usłaną makami.
A wiersz symboliczny i ciekawy, jest nad czym pomyśleć.
3 June 2011, 11:47
Lubie krótkie formy wierszy,są takie wyraziste,dobór słów musi grać ze sobą.trzeba się nad nimi troszkę potrudzić,lecz jeśli efekt jest taki jak powyżej,warto:)
