Za Ciebie i za mnie łzy.

Kropla moja własna spada w nurt
a to za Ciebie,
za ojca i matkę w separacji,
za dziadka i tę panią co w nocy u niego była
i za babkę w sanatorium co wierzy w miłość.
Za kota co zabił mysz, a miskę miał pełną jedzenia
i za przyjaciół zakochanych w sobie.
Za nauczycieli wierzących w przyzwoitość
i sprawiedliwość na świecie istniejącą.
No i jeszcze za serce, które płacze
nostalgicznie do ukochanego
zamkniętego w piekle.
I ostatnia jeszcze łza,
za siebie samą,
panią naiwności, wrażliwości i sympatii do łez.