Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

143#

Czasem siedzę w ciemności
i liczę nic
które namnożyło się
i zamieszkało w moim sercu.

Noc jest błyszcząca
jak piana oświetlona przez słońce
ciągnie się, aż za zakręt
za którym są mowy różowe i optymistyczne.

Gwiazdy patrzą z góry
i turlają się
z jednego wzgórza na drugie
by uśmiechem zarazić świat
a później stoczyć się.

16 736 wyświetleń
238 tekstów
10 obserwujących