Trochę już chłodniej,
trochę też pochmurno,
lecz ujrzeć można na drzewach złoto.
Kiedy dostrzeżesz piękno w niepięknym,
rozjaśni się twoje okno.
Już możesz usiąść w swym pokoiku,
z ciepłą herbatą i książką swoistą,
świeża szarlotka i grzyby w słoiku,
takie pyszności jesień przynosi.
Tak otulonym kocem
siedzialbyś dlugie noce,
lecz popatrz,
jak szybko czas ucieka,
już bialy puch nas obleka.
Trochę za zimno,
trochę za chłodno,
i ludzie wytrzęsieni,
może powrocisz piękna jesieni!
