Twórczość, śniąca na jawie

Widziałam cisze,
i barwy słyszę…

Czy ja… czy ja oszalałam?

Gubię się w tłumie,
już nic nie rozumiem…

Czy ja.. czy ja zwariowałam?

Dusza ucieka,
choć raju daleka…

W bezsensie zmysły dziś tracę!

Budzę się w nocy,
otwieram oczy…

Czuje, że błądzę w bezkresie…

Zesłałeś na mnie cierpienie,
pomińmy, że trochę za dużo.
Poczułam też co to ból,
gdy zraniłam się życia różą.

Targała mną w nocy niemoc,
gdy znów śniłam o Tobie.
Widziałam Twych oczu błękit,
one nigdy nie były moje.

Strach też mieszka w mym sercu,
powoli je w kamień zamienia.
Gdy Ciebie kiedyś zabraknie,
już wiesz co się z nim stanie.

Nadzieja ta już ostatnia,
chowa się w cieniu zazdrości.
Miłość już dawno przegrała,
tu nie ma miejsca dla chorej miłości.