Przenikliwa cisz znikla
Nie zostwiajac zludzenia
Od czego sa usta
A od czego uczucia
To wszysto jak by za mglone zludzenie?
A moze wspomienie,nie
To bylo wielkie mazenie
Mazenie by nie siedziec w rozterce
Tylko spotkac Tego co ukrad serce
Lecz nie znajac przyczyny
Nie widzisz jego, schowali chlopaka
I dokola slychac drwiny
A na coz tak,z jakiej to przyczyn
Po co nie sluchajac do konca
Znow kolejna twarz tak z tego drwiaca
Nie ma chopaka to tylko sie zdaje
Ze to dzieki niemu takie zamieszanie
W nagrode lub tez za kare zludzenie
Metne lecz takie bliskie i stale
Te uczucia zludne ze jest tu
Przysiegla bym,tak Go czuje
Boze daj sile bo chyba zwariuje
Po coz dales mi to wszysko
Po jaka cholere
Dopada mnie to same wiecznie zludzenie...
Sil dodaj bym nie zabldzila w rosterce
I odnalazla chlopaka co skrad serce
Niech lossu koleje pokieruja rozsadkiem
Skrzyzuja dwie drogi,by odebrac uczucia
Niech nikt wiecej nimi sie nie bawi
Niech nie podrzuca nimi
Moze nadarzy sie dzien w ktorym
Odnajde chlopaka co mi tak od niechcenia
Teatr zrobil z domu...ku mym zludzeniu
Mej zlosci i rozumowi , ktory nie wiem
Nie sloga opieral sie temu
Dosc irlacjonalnemu zludzeniu
Gdzie milosci swita radosc
Dopada zludzenie i potempienie
Rzucam zle wspomienia na porzarcie
Tym co je zaplewili niech maja z powrotem
I dostrzega falsz, oblude i glupote
Pisze zycia mego zludzenie
Pora skonczyc przedstawienie
Dobra zycia to byla szkola
Lekcje swoja odebralam
Wzamian wierszyk napisalam
Ktory skladam w Panu w podziece
A w zamian chce moje serce
nieznajomy rudzielec
