Podał mi rękę i w tańcu obrócił mnie lekko
W rytmie muzyki szczęśliwe spojrzenie topiłam
Z mojego nieba w jednej chwili zrobił piekło
Wtedy po raz pierwszy zakochana byłam...

Swoimi ustami moich ust dotykał śmiało
Pozwolił uwierzyć znowu sercu pękniętemu
Sprawił, że ono biedne znowu pokochało
Wtedy siebie mężczyźnie oddałam drugiemu...

Kolejnym razem już serca nie słuchałam
Chciałam cielesne ukoić pragnienie
Jednakże nie wiem dlaczego się bałam
Wtedy po raz trzeci rozpaliłam płomienie...

I teraz z serca kochającego
Zostało takie puste tylko miejsce
Nie ma tu ze mną z tych trzech żadnego
Czyżbym czekała na czwartą wersję...

W chmurze budowałam stabilności fundamenta
Jednak jako istnienie zostałam przeklęta
Pękła bańka przecudna w której godziny liczyłam
Cała życiowa harmonia mnie opuściła.

Czy winna jestem ja zła wszelkiego ?
Każdej kropli krwi świata całego.
Czy moimi błędami dół wykopałam?
Nie wiem, chodź chętnie bym już wiedziała.

W chmurze budowałam stabilności fundamenta
Jednak jako istnienie zostałam przeklęta
Pękła bańka przecudna w której godziny liczyłam
Cała życiowa harmonia mnie opuściła.

Czy winna jestem ja zła wszelkiego ?
Każdej kropli krwi świata całego.
Czy moimi błędami dół wykopałam?
Nie wiem, chodź chętnie bym już wiedziała.

Kiedy krople deszczu o parapet stukają
w mojej głowie miliony myśli powstają
Nie potrafię ich wszystkich pozbierać już w jedno
Gubią mnie i siebie zanim poznam sedno
Ciągle czas tracę na przyziemności
oddalam się od marzeń moich przyjemności
żałuję i klękam pod siłą ich wielką
Czekam aż one w głowie mojej pękną
Wybuchną jak bomba gdy skończył się lont
Zabiorą mnie na całe szczęście stąd...