Zbłąkana dusza siedziała na parapecie, patrzyła na mokre ulice...
Smutkiem owiana wypatrywała bratniej duszy,
którą gdzieś zgubiła...
A gdy słońce zaświeciło, jej źrenice zaślepiło...
Choć nie widziała, nadal jej szukała.
13 726 wyświetleń
119 tekstów
40 obserwujących
16 February 2011, 17:24
...a może znalazła, właśnie gdy była zaślepiona?;)
może to właśnie to "słońce" się wpieniło:) na duszę, która je nie dostrzegało, a było każdego dnia, nawet gdy było skryte za chmurami;)... ale było...
;)